Fenerbahçe'de futbolcu olmak

Türkiye'de futbolcuya maddi değerin en çok verildiği kulüptür Fenerbahçe. Performans ve çalışkanlığa göre değil de isme göre, yerli ya da yabancı oluşa göre forma ve değer verilir. Ona göre imtiyaz sağlanır, müsamaha gösterilir. En başta yıldız (!) olman gerekir, hatta Brezilyalı olursan da hiç fena olmaz. Ama varolan sisteme de uyman gerekir yoksa seni Brezilyalı olman bile kurtaramaz, kulübede oturur, emekli maaşına talim edersin. Aganın elini öp saygıda kusur etme, Hocanla iyi geçin ve kaptanın ne diyorsa onu yap. Koşmasan da futbol oynamasan da çok önemli değil. Yeri gelir de tribündeki 55 bin kişi seni yuhalarsa çok da önemseme, onlar ne bilir ki! Atamız ne güzel söylemiş "Ben sporcunun zeki çevik ve aynı zamanda ahlaklısını severim" diye. Atam, biz de sporcunun zeki ve çevik olanını severiz, ayrıca yöneticinin adaletli olanını ama senin de yürekten sevdiğin takımında böyle bir bütünlüğü görmeyi özledik biz de. Yanlışlara taviz verilmediği, çalışkanlığın ödüllendirildiği. Ancak görüyoruz ki takım içinde yapılan bu tür densizliklere bırakın önlem alınmasını destek vermemiz isteniyor. Spor ahlakı olmayan, takım sorumluluğu taşımayan insanlarla ne bir bütün oluşturulabilir ne de başarıya ulaşılabilir. Kazanmak için mücadele etmek gerekir, mücadele için de, ne için kimler için mücadele ettiğini bilmek, önemsemek. Bizler umutlarımızı kimlere bağladık, iyi mi ettik bilmem ama yine de bize takıma destek olmak yakışır. Bizim için başka Fenerbahçe yok.