Fight Club

Bu filmi izlemişsinizdir çoğunuz, beni bayağı etkilemişti ilk izlediğimde. İçimizdekileri duyguları, öfkeleri sadece içimizde tutup, hırsımızı yanlış insan ve yanlış şeylerden çıkarırken, bir an durup düşündürüyor film insanı. Bu filmi izlediğimde 'işte bu'dedim...

Bazen kendime, bazen de diğer insanlara bakıyorum, ne kadar hayatı toz pembe görmeye çalışsakta hepimiz öfkeliyiz. Hayallerden kopuk, umutların bir adım gerisinde yaşıyoruz. Açıkça söylemek zor bunları. Çünkü birşeyi kendi duyabileceğin kadar bile yüksek sesle söylesen gerçek olur. Yokmuş gibi davranırsan gerçek olmadığına kendinide inandırırsın.

Fight Club çok başarılı bir yapım bence, eleştirilecek gözden kaçırılmış husus yok gibi. Gerçek insanların gerçek yüzlerini anlatıyor. Çünkü bazen yok olmak istersiniz. Görünmez olmak istersiniz yada bazı anlarda. Bir köşeden bakıp kendi yaptıklarınızı izlemek daha kolaydır. Filmdeki karakterde bundan yola çıkılarak tasarlanmış bence.

Ayrıca filmin içinde bir adamın beynindeki çalkantıları izlerken gerçekten delimi yoksa çokmu akıllı diye düşünüyorum. İkinci bir kişilik bulan bir kişi deli değildir bence. Çünkü aslında hepimiz farklı yerlerde farklı zamanlarda farklı insanlar olabiliyoruz.

Kim ne derse desin insanların çoğunda kendine acı çektirme içgüdüsü vardır. Hayatımızı kendimiz çizmeye çalışırız. İşler yolunda gitmeyince, başarısız olana yani kendimize meydan okuma zamanı gelmiştir.En kötüsü insanın kendini cezalandırmasıdır... Kendinden kaçamazsın, kendine hem fiziksel hem de psikolojik zarar verebilirsin. Bunu yapmamak için ne yapmalıyız peki? Karısını, çocuğunu döven onca insan dışarda istediği hayatı bulamadığı ve öfkesini kendinden çıkaramadığı içinmi etrafındakilere saldırıyor? Bu insanlarda sadece hasta olabilirmi? Sanırım başkalarına uygulanan şiddeti kabul etmemiz bahane bulmamız imkansız, bu çok zavallıca ve kabul edilemez.

Eğer izlemediyseniz, Fight Club filmini izleyin ve ya izlediyseniz ne düşündüğünüzü paylaşın.