Gafil avlayamaz...

Seyre dalsınlar yavaş yavaş ölüşümü
Bir mum gibi eriyip bitişimi
Varsın kalmasında soranım ardımda
Bir hiç olarak geldim bir hiç olarak giderim bende
Gafil avlayamaz dünya beni
Zira ben hep elim tetikte bekledim
Bazen suküttaydı suskundu yüreğim
Bazende dayanamaz aslan gibi kükrerdi
Belki kaç baharım zehir zemberek geçti
Kaç kışımı ellerimle fırtınalara esir ettim
Sabır dedim hakkın adaletine gönül verdim
Tanrıya sığınışlarım ona yakarışlarım en güzel şeydi belkide

Şiir-Edibe Toğaç