Galatasaray Eskişehir'e takıldı! Galatasaray:1 Eskişehir:1

Evvela "Galatasaray Şımarmış" diye başlık atmış ve ardından da "belki biraz ağır oldu" demiştim... Ağır olduğuna ben de kani olduğum için başlığı ve yazı girişini değiştirdim. Ancak görüntü aynen bu şekildeydi. Haftalardır sözü edilen defans hatalarından, oyun kurgularındaki aksaklıklardan kimsenin ders aldığı yok. Söyleyenler boşa söylüyor, davulcu bildiği şarkıyı çalmaya devam ediyor. Bu kadar şımarınca bir ders veren olacaktı, o da Eskişehirspor oldu.

Maçın son dakikaları oynanıyor, durum 1-1, kendi evinde puan kaybetmek üzeresin ve hala elin belinde geziyorsun. Kıçını kaldırıp azıcık koşsan erir misin be mübarek. Gören Galatasaray 4-1 önde filan sanacak. Kendi yarı sahanda top çeviriyorsun, vakit geçiriyorsun, bravo!

Skor lehimize olsa da bunları söyleyecektim, bu kadar lakaytlık olmaz. Hani rakip sahaya şut üstüne şut atarsın, direkten döner, kaleci kurtarır filan da puan kaybedersin amenna. Bu resmen bonkörlük. Kendi elinle puanı ikram ediyorsun. Kaleye çekilen bütün şutlara dünyanın hiçbir yerinde şut denmez. O ancak kaleci antrenmanında olur, kalecileri böyle çalıştırırlar. Uzun boylu defansa karşı oynuyorsun hala havadan top şişiriyorsun. Hani nerde pas trafiği. Hani nerde ayağa oynama.

İlk golün hazırlanışı fevkalade güzeldi. Keita olmayacak toptan pozisyonu üretti ve güzel bir asistle Nonda’ya al da at dedi. Golden sonra Keita’ya olanlar oldu. Son dakikalarda zaten topa sahip olmakta zorlanıyorlarken o hala artistlik patinaj yapmakla meşguldü.

Nonda kapasitesi kadar oynadı, becerebildiğini yaptı. Kewell bitkin ve iştahsız. “Ben niye oynuyorum ki sanki” der gibiydi. Orta saha desen facia gibiydi bugün. Mehmet Topal dübelden kayıp duran vida gibiydi, aldığı topları hep olumsuz kullandı. Mustafa Sarp tek başına orta sahanın yükünü çekemedi.

Arda Turan isteksizdi. Yüzünde o heyecanı o coşkuyu göremedim ben. Sanki hayatından memnun değilmiş gibi bir hali vardı. Aziz Yıldırımla görüşüp poz vermeye benzemez bu işler. Cin olmadan adam çarpmaya kalkanları cinler elinde oyuncak haline getiriverirler haberin olsun Arda! Genç yaşta Galatasaray’a kaptan olmak kolay değil, sorumluluk ister. Bir an evvel magazin basının dan uzaklaş. Sana kazılan kuyuları hala fark edemedin mi?

Defansa diyecek sözümüz yok. Yalap-şalap bir defanstan ancak bu kadar olur. Sabri’den sağ bek, Uğur’dan sol bek yaparsan kanatların kırık kalır. Sabri deli fişek gibi hala. Tam akıllandı derken bir bakıyoruz koyuvermiş yine. Uğur ise sağ ayaklı sol bek. Daha da bir şey demeye gerek yok, yapabileceği bu kadar.

Oyunun geneline baktığımızda tatsız-tuzsuz bir maç oldu. Genelde orta sahada kör dövüşü şeklinde geçen mücadelede zaman zaman atağımsı girişimleri her iki takımdan da geldi. Öyle ah-vah-tüh dedirtecek kadar çok pozisyon göremedik. Eskişehir spor kalecisi iyi bir antrenman yaptı. Leo Franco’ya zaten fazla top gelmedi. Galatasaray ne hikmetse kanatları verimli kullanamadı. Bunda Eskişehir’de Mehmet Yılmaz ve Burak Yılmaz’ın kanatta oynaması da etkendi tabi. Eskişehir orta sahası oldukça dirençliydi. 1-1’den sonra oyunu çok güzel kilitlediler. Youla istediği pozisyonlara giremedi, Ümit Karan her zamanki gibi vasat altında mutedil dalgalı oynadı, hafif rüzgarda bile düşme huyunu sürdürdüğünü gösterdi.

Çekirge iki kez sıçrar diye boşa dememişler demek. Üçüncüde zıplayamadı ve kendi evinde puan kaybetti. Bir anlamda iyi de oldu. Yenilgisizlik ve puan kaybetmeden gitmek oyuncuları strese sokan bir faktördü. Artık Fenerbahçelilerde stresten kurtulabilirler, nasılsa 7 de 7 yaparak Galatasarayın önüne geçtiler. Eskişehirspor bu sene ligi iyi bir yerde bitirir. Sağlam oynuyorlar ve dirençleri de asla kırılmıyor. Helal olsun…

Maçın üçlüsü: Ivesa - Cüneyt Çakır - Alpaslan Dikmen
Maçın güçlüsü: Rıza Çalımbay (Deplasmanda galibiyet için oynamak cesaretini gösterdi. Maça tıpkı Galatasaray gibi 4 forvet ile başladı. 1 puanı çoktan hak ettiler.)

Murat HACIOĞLU