Gebece’m

Yaslamış sırtını Güğlen dağına

Akdeniz’e yekten bakar Gebece’m

Almış çamı meşeyi koynuna

Ol nebata kucak açar Gebece’m

*

Çalışkandır insanı, riyakarlık bilmez

Taştan çıkarır ekmeğini yine ah etmez

Tez parlar ama kin nefret gütmez

Doğruluğa, dürüstlüğe yurttur Gebece’m.

*

Manavgat'tan çıkılır, Aksaz, Belenobası, Hocalı’dan geçilir

Yarbaşı’nda mola verip soğuk suyu içilir

Cücününbeleni, Deliahmetler’de sarıaltın biçilir

Harmanı yerleyince yaylalara göçülür

*

Mahrumçalı, Simoluğu, Kozağacı, Gedefi,

Köylünün sarayıdır nerede varsa su gözü

Yörüğünderesi, Biladınlı’sı, Azak’ı ve dahi Bel’i

Elliklenir, şenliklenir gelince oğlu kızı

*

Ne ekersen yetişir mübareğin dağında

Fasulyesi ünlüdür, domatesler bağında

Elmalar kütür kütür, kiraz dersen dalında

Sanırsın nazlı gelin, en utangaç çağında

*

Ömrüne ömür katarsın Garamıyarın gözünde

Kavaklar türkü söyler çıllavuklar sazında

Masallara soyunursun iledinin dizinde

Doyumsuzdur Gebece’m baharında yazında

*

Hiç bitmesin şiirin, türkülerin solmasın

Suyuna toprağına yaban eller konmasın

Aksın asırlar boyu, Garamıyar durmasın

Anlat torunlarına başka kimse duymasın!

*

Gebece’m, Gebece’m

Şarkım, şiirim, hecem!