Gece yarısı Otobüs up comedy

Dal Kalkar Vandal Sarkar Dal Sarkar Vandal Kalkar...

Konuştukça sık sık biz de kafa salladık... Ancak bizimkisi onayladığımızdan degil "Allah Allah" diye şaşırdığımızdandır...                                                                                                              

Orantısız zekâ kullanılmış diyorlar...                                                                     

Arka fonda da bir muhterem içmiş içmiş gelmiş (Ayranı) mışıl mışıl bir güzel uyudu ya, ayık kafayla bu saatte hiç çekilmez diye düşündü herhalde...                                                      

Tomas, günlerdir evlerinden çıkma izni alamayan kalabalığa önce HacıYağı Gazı fırlattı etraf buram buram, ardından da Zemzem suyu püskürttü...                                                  

Yıllarca Mahmutpaşa'da don-fanile satış rekorları kırdıktan sonra Kırkpınar Güreşleri'nde yılın ümit veren cazgırı seçilip otobüsün üstünde bir köşede gecenin sunuculuğuna konuşlandırılan yağız delikanlı, şüphesiz gecenin tartışmasız starı oluyordu... Televizyon karşında onun anonsları karşısında duygu yoğunluğu yaşadığımdan tüylerim diken diken oluyor, köpeğim kulaklarını havaya dikiyor, kedim hırlıyor, Japon balıklarım kendini akvaryumdan dışarı atıyor ve bizim kaplumbağa iki ayakları üzerinde şaha kalkıp "N'oluyo len?" tarzı el kol haraketleri yapıyordu... Gece yarısı çocukların ağlayarak "Kabus gördüm" diye uykularından uyanmaları ise cabası...                                                                                                                                        

Bir de toplanan kalabalığa şaak diye "Nerde tencere tavalar?"diye sorulmasın mı? Zemzemli zemzemli ööööyle kala kaldılar... Hazırlıksız yakalandılar... Hatta içlerinden biri "Jan Klod Vandal"da nerden çıktı şimdi diye sorduydu da öteki de "Onun adı Tomas o sana komas" diye cevap verdiydi de... Sonra da "Hayırlı Cumalar" deyip dağıldılar...                                                                                                                               

Keşke bir karşılama da biz yapaydık ya, tencere ve tavayla...                                                                  

Dur nereye, daha karpuz keseceğidik...