Gece yarısı

Fincanımın kenarında hala dudak izin..
Öylece duruyor masamın üzerinde.
Gidişinin ardından şişelerce gün devirdim.
Kaç kere şahit oldum akreple yelkovanın kavgasına.
Ama şimdi onlarda sustu,
Koyun koyuna uyuyorlar.
Ne de şanslılar !
Gün boyunca tam iki kez karşılaşıyorlar,
Sımsıkı kucaklıyorlar birbirlerini.
Her geçen saniye onları ayrılmaya yaklaştırsa da ..
Biliyorlar.
Mutlaka tekrar karşılaşacaklar.
Ah !
Neler vermezdim onların yerinde olmak için.
Her gün..
Her gün seni görmek, sana sarılmak, kokunla doldurmak ciğerlerimi..
Ne güzel olurdu be sevgili.
Ama tabi hayali satırlar bunlar.
Bitecekler.
Bitiyorlar.
Bitti.