Gecemin koynundayım

Meydanda yemlenen güvercin

Vapura akşam güneşi

Kordon’da şaraba kırmızı

Narlıdere’de nâr olmak nâr

Kanadında martının

AItı üstü senli şehir

düşünde

yutkunuyorum.

Bugün ben; Ege’nin olmalıydım

Boğuyor Akdeniz yutuyor beni

Limon bahçelerinde sıkılıyor ekşiyen yanım

Aylardan mayıs

Pembeler tadı unutalı

Ne çok sarısıyım günlerin.

Yutkunuyorum;

Tüm sözler ezberimde dizili.

Ses vermeyi unutmuş dudaklarımın

Suçlusu kim belli değil.

Bu gece,

Tek kişilik masamın rakısıyım

Şişe benden sarhoş ben şişeden.

Adına yasak koyduk, anmadık.

Yine de

Resmine bakıp sessiz sessiz ağladık.

Dalgalar yoruldu çırpınmaktan,

Duruldu deniz.

Ay hilal,

Ufuk karanlık,

Kadehimle

Mum alevi ferinde,

Ne arardık bilemedik.

Döşümde;

Kaburga çatırdatan bir basınç

Böyle içip,

Böyle yazmak sabaha karşı

Hiç doğru değil.

Bugüne dek

ne anlattı kalem dönencesi.

Ya şu;

Yaşama şair kesilmek bilmecesi

Çözmek hiç kolay değil.

Yutkunuyorum!  

Buradan sürükleyecek bir rüzgâr lazım.

Rüzgârın

Kanadı

Kırık.

Nevin Kurular

Telif hakkı yazarına aittir izinsiz çoğaltılamaz

nevinkurular@hotmail.com