Geçen akşam...

Geçen akşam uyumak için yatağıma uzandığımda, tertemiz beyaz çarşafın üzerinde  yorgunluğumun an be an beni terketiğini farkettiğimde,  birdenbire ağzımdan "her şey için çok şükür Allahım" sözleri çıkıverdi. İstanbul'daydım.Görev için gitmiştim ve oteldeki odamda vapur-tramvay seslerinin birbirine karıştığı bir ortamda dinleniyordum.Olağandışı hiçbir durum yoktu esasen.

Sonra birden duamı sürdürüverdim. Allah'la konuşurcasına, normal ses tonumla,  içimden geldiğince.

İsteme duası değildi yaptığım. Şükür duasıydı.Aklıma gelen ne varsa sayıyordum doğal seyrinde.Çok içten ve anlıktı herşey. Birden yalnız ama huzurlu olduğumu hissettim. Epeydir namaz kılmıyordum..Maalesef. Yani inanç boyutu tamam da ibadet ayağı eksikti. O an yaptığım şey Türkçe cümlelerle, Rabbime yönelmekti sadece. Hattta dertleşircesine sığınmak... Çünkü bir süredir yaşadığım bazı sıkıntılar var. Aşamadığım. Çok yakında çözüleceğine inandığım ama ş an için cebelleştiğim sorunlar.Her neyse.

Gözlerim dolmuştu bir anda.Onunla paylaştım pek çok şeyi.Onunla dertleştim uzun uzun.Bu bana çok iyi gelmişti. Ona zaten bildiği şeyleri sesli olarak kendi ağzımdan anlatmak..

Eminim bu dünyadaki tek hamimiz olduğu için o da, bundan kulunun iradesiyle ve içtenlikle kendisine yönelmesinden çok memnun olmuştu.

Sonra ezberimdeki sureleri de okuyup yattım. Çok mutluluk doluydum. İçim çok rahattı. Derken, uyku denilen esasen ölümü andıran süreçte rüyalar gördüm. Güzel rüyalar. Ardından en sona denk gelen rüyada uçuyordum. Gökyüzünde, dilediğimc,bazen alçalıp bazen yükselerek...

Çoook uzun zamandır olmadığı şekilde uçuyordum.Hafif ve özgür. Mutlu.

Yazımı okuyanlara, hatta inanç açısından iki arada bir derede kalanlara da tavsiye ediyorum: Sıkıntılarını, uygun bir ortamda, yalnız, sessiz kendi hallerindeyken, hatta yatmadan önce yaratanla -ancak sesli olarak- paylaşsınlar. Çok iyi geliyor ve bazen onlara  da rüyalarında veya his olarak, yönelişlerinin doğru adrese ulaştığına ilişkin geri dönüşler olabilir.

Ayrıca, yakınları vefat etmiş kişiler için- özellikle yakınları yeni vefat eden kişilerle ilgili bir  paylaşımım da olacak. Benim yaptığım bazı hareketler neticesinde birebir karşılaştığım sonuçlara dayanarak yazıyorum bunları da. Herkeste aynı sonuç olur mu bilmem ama çoğunluk için olacağını sanıyorum.

Şöyle ki; diyelim gecenin bir vakti uyanıverdiniz. Tam seher vakti ya da gece yarısı. Ezan okunuyorsa sabah namazını kıldıktan sonra, okunmuyorsa da yatağınızda doğrulup fatiha ve 3 Kulhuvallahi 'yi sonra da Ayetel kürsiyi okuyun. Bunları ölen kişiyeisimlerini sesli olarak anarak "filanca kızı filancaya ya da filanca oğlu filancanın ruhuna diyere"   bağışlayın.(Aynı isiden milyonlarca kişi var çünkü)  Sonra ölmüş olan yakınınıza hitaben sesli olarak ona olan duygularınızı söyleyiniz. (Ben sesli olarak söylemenin ne kadar etkili olduğunu son yıllarda farkettim).

Sonrasında geri uykunuza devam edin. Ben  defalarca öyle yaptım. Ve dualarımı okuyup hediye etttiğimde ve kaybettiğim yakınımla sesli olarak, sevgimi bildiren şekilde"anneciğim filan kızı filan seni çok seviyorum. İnşallah nurlar içindesindir. vs" şeklinde  konuştuğumda, yeniden uykuya daldığımda, annemi, ya da kime hitabetmişsem o yakınımı rüyamda görürdüm.Benimle sevinçle konuşur, bana sarılırdı. Adeta onunla yaşıyormuş gibi bir bağımız olurdu. Bu bana çok iyi gelirdi.

Bugün içimden öyle paylaşım geldi. Ben  başörtülü bir bayan değilim ancak inancımdan maneviyatımdan güç alan birisiyim. Herkese de aynı saygıyı önyargısızca sergilerim ayrıca.

(Yazdıklarımı uygulayıp kaybettiği yakınıyla görünmez bir bağ kuran, rüyasında onu gören okurlar bunu bana kısaca bildirirse memnun olurum).

Herkese evrenin hazinesinden bolluklar dilerim.