Gecikmiş bir Benyamin Sönmez yazısı ve Verda Erman konseri

Milliyet Blog’da başlayan bir tartışma nezaket sınırlarını da zorlamaya başlayınca yazı yazma hevesim kırıldı. Bir süre yazmak istemedi canım açıkçası; ne yorum ne de blog!.. Bir konser yazısı bile takılıp kaldı bu yüzden. Kısa keseceğim.

Geçtiğimiz günlerde Antalya’da AKM’nde konuk ettik çellist Benyamin Sönmez’i.

Sönmez, Antalya Devlet Senfoni Orkestrası eşliğinde F.J. Haydn Do Majör Viyolonsel Konçertosu’nu seslendirdi. Andante’de söyleşisini okuyup, bir de Avusturya girişi vize sorunu ayrıntılarını öğrendiğimde daha bir merak eder olmuştum Benyamin Sönmez’i.

Sanatçıyı dinlediğimizde hakkında söylenen, yazılanların ne kadar doğru olduğunu öğrenmiş olduk. Eserin 3.(Allegro molto) bölümü için Üner Birkan, Dinleyicinin Kitabı’nda “Olağanüstü yapıdaki, tören fişekleri gibi bir atılım ve sıcaklık taşır” diye yazmış. İşin doğrusu AKM’nde kendisini izlemeye gelenler, neredeyse tüm bölümleri ‘fişek gibi’ tınılarla dinlediler. Programından ‘bis’ine kadar farklılığını ortaya koyan bu genç ve başarılı sanatçımız salonu dolduranlar tarafından dakikalarca alkışlandı.

…

Sanat dünyasında çeşitli kıskançlıklar, kaprisler yaşanırken bu bloguma sahibinden izin aldığım bir yazıyı da örnek olarak ekleyeceğim.

Okul arkadaşı Piyanist Nazlı Işıldak, Benyamin Sönmez’i anlatmış;

“Ayni dönemlerde Ankara Devlet Konservatuvarı'nda okuyanlar hatırlayacaklar, sabahın bir körü yaylı çalgılar bölümünün en alt kat merdiven aralığından gelen viyolonsel sesini..Bizler ''Bugün ne kadar erkenciyiz'' diye girerken okula, Benyamin günlük çalışmasının birkaç saatini tamamlamış olurdu çoktan (belki bir de piyano bölümünden gelirdi bu sesler :) ). Kendisi gibi çok yetenekli ve mükemmel bir kulağa sahip olan kontrabasçı ağabeyi Mehmet Sönmez'in de kardeşine büyük örnek ve destek olduğu unutulmamalı. Benyamin'in pek popüler bir çocuk olduğu söylenemez. Hatta okuldaki o ''çok yetenekliler'' kategorisinde görmezdi çoğu kişi onu. Müziğe gerçekten aşık, inanılmaz azimli ve ilgili , sessiz sedasız yürüttü gelişimini. Ancak elinde notaları '' ... Abi... Abla, su eseri çalabilir miyiz birlikte? '' diye piyanistlerin peşinden koşuşturduğunu biliriz hepimiz. Bir hırka, bir kazak, ama hep meraklı, hep dinleyen, hep öğrenmek için çabalayan! Sevgili Benyamin, ilk konserini birlikte verdiğimizi ( o ortaokul ben lise 1. sınıf öğrencisi) geçenlerde hatırlattığında hissettiklerimi anlatmam zor!..

Ben mezun olup söz konusu Kültür Bakanlığı bursuyla yurtdışına gittikten bir iki yıl sonra değisti hükümet. Akp yönetiminin ilk ' ekonomik önlemi' bizim bursları kesmek oldu elbet. Kültür Bakanı İstemihan Talay döneminde devletimiz tarafından sağlanan bu imkana hayat boyu şükran duyacağız hepimiz. Oysa ne yazık ki bizden sonraki dönemde Benyamin gibi olağanüstü gençlerin böyle bir şansı olmadı.

Fazla duygusal, aşırı romantik bulunma riskine karşın, ifade etmeme izin verin, bence Benyamin Sönmez Atatürk ilkeleriyle yoğrulmus aydınlık Anadolu'nun zaferidir. Akşehirli, Almanya'da bir göçmen işçi ailenin evladı şimdi dünyanın en önemli salonlarında çalmakta, ayakta alkışlanmakta! Ayrı bir haz, bir mutluluk kaynağıdır Benyamin. Ve elbette pasaportuna da, ülkesine de her şeye rağmen ve hep sahip çıkacaktır. Bunda şaşılacak bir yan yok.

Başarılarıyla her zaman gurur ve mutluluk duyuyoruz..Ve diliyoruz sahip çıkabilelim, yurdumuzun daha nice Benyamin'lerine...”

Piyanist Nazlı Işıldak, bu yazıyı, başka bir platformda da paylaştığım, (Milliyet Blog’daki başlık, “Benyamin Sönmez’i tanımak ister misiniz?”) “Viyolonsel sanatçısı Benyamin Sönmez ADSO’na konuk olacak” başlıklı bloguma cevaben yazmıştı.

Benim yazıma yanıtlarında, iki değerli müzik insanı Üner Birkan ve Orhan Şallıel’de Benyamin Sönmez’e övgülerini ilettiler.

Blog: http://blog.milliyet.com.tr/Blog.aspx?BlogNo=160333

Benyamin Sönmez’i ve başarılı bir meslektaşına sahip çıkıp destek veren Nazlı Işıldak’ı bir kez daha alkışlıyorum.

***

ADSO bu hafta da bir başka değerli piyanistimizi konuk etti. Devlet Sanatçısı Verda Erman’dı sözünü ettiğim sanatçımız. Orkestrayı, şef Naci Özgüç yönetti. Başkemancı Semih Kartal’dı.

Konser akşamı, P.İ.Çaykovski, Romeo ve Juliette Fantezi Uvertürü ile başladı ve ara vermeden piyanist Verda Erman’a eşlik etti. S.Rahmaninov’un 2 Numaralı Piyano Konçertosunu seslendirdi sanatçımız.

S.Rahmaninov, yaşamının dönüm noktasında yazmış bu eseri. 1. Senfonisi sonrası yapılan ağır eleştiriler sonucu bir ruhsal bunalım yaşamış, üç yıl boyunca hiçbir şey üretememiştir. Doktor Niels Dahl, onun bu bunalımlı dönemini atlatmasını sağlamış ve eser de Dr. Dahl anısına sunulmuştur. TRT-2 Televizyonunda programını sunarken Vefa Çiftçioğlu, ‘bestecinin en sevilen piyano konçertosu’ notunu iletti. Rastlantıya bakın ki, Çiftçioğlu da İDSO konserinde solist İdil Biret’in Rahmaninov Piyano 4’ün sunumunu yapmaktaydı.

Devlet Sanaçımız Verda Erman, yaratıcısının bu ilginç öykülü konçertosunu çok güzel seslendirdi. Final bölümünde sanki bir sorun yaşandı gibiyse de görkemine yaraşır sonlandırıldı eser.

Yararlanılan kaynak: Üner Birkan, Dinleyicinin Kitabı