Geçmişimle vedalaştım dün...

Geçmişimle vedalaştım dün.

Uzun yıllar görmediğim,

Doğduğum mahalleye gittim dün,

Doğduğum evin yerinde bir apartman,

Yabancı geldi bana.

Ancak aynıydı sokaklar.

Çocukluğumuzda gözümüze geniş gözüken sokaklar,

Şimdi daralmıştı sanki

Su doldurduğumuz çeşme,

Adına kırkçeşme derdik o zamanlar,

Şimdi kurumuş olarak

Antika bir eser gibi,

Bakıyordu bana.

Kışları tahta merdiveni

Kayak olarak kullanırdık

Evin önündeki yokuştan kayarken,

Sonra okuluma gittim.

1933 de inşa edilen ve

halen öğrenime devam edilen.

Eyüp Nişancı ilkokulu.

Hem ilk okul, hem orta okuldu.

Şimdi ilköğretim okulu.

Hep aynı okul,

50 yıl evvel olduğu gibi

Okul aynı,

Ama biz farklıyız.

Beyaz saçlı öğretmenimizden

Yediğimiz dayakları bile özlemiştim sanki.

Okulun karşısında bir Gülsüm teyze vardı,

2 bisküvi arasına bir lokum,

Alırdık ondan, tamamı 5 kuruşa,

Sonra Şakir amca,

Yazları dondurma, kışları turşu satardı,

İrmik tatlısı da güzeldi Şakir amcanın,

Bir daha gelirmiyim buralara?

Bilmiyorum.

Yine de ben vedalaştım çocukluğumla,

Belki tekrar gelemem diye.