Gel biraz da çirkin olalım

Tam yazmak için oturduğumda radyoda çalan parçadan bir dize takıldı kulağıma; “ Gel biraz da çirkin olalım! “ İşte yazımın başlığı dedim ve de yazdım.

Aslında güzel- çirkin kavramları çok görecelidir. Fakat kendimi paylaşarak benim için çirkin olanı anlatmaya çalışacağım öncelikli olarak. Ben “ cici kız “ olmak adına, özellikle cinsiyetim ve dolayısıyla cinsellik konuları benim için hep tabu olmuştur. Öyle ki; külotlarımı bile dışarı asacaksam, muhakkak gizlemem gerektiği inancıyla büyütüldüm ve öyle olması gerektiğine de inandım. Bu çok ufak bir ayrıntı tabii. Özellikle bu ayrıntıyı seçmemin nedenini de aktaracağım konuya kolay geçiş sağlamak adına.

Konuya geçmeden önce , inanın bunu yazmam acaba çirkin mi olur diye çok sorguladım. Arkadaşımın adsızlığını koruyacağım için, onu inciteceğimi düşünmüyorum. Fakat bir “ cici kız “ kalıntısına sahip olarak böyle bir arkadaşa sahip olduğum ve üstelik aktaracağım olaya çok güldüğüm için, acaba ben yargılanır mıyım diye düşündüm içten içe.

Sonra bir yerde okuduğum fıkra geldi aklıma, cesaret buldum. Önce o fıkrayı, sonra da arkadaşımın bize anlattığı olayı aktaracağım.

Okul koridorunda elleri cebinde dolaşan çocuğa öğretmeni sorar: “ Oğlum ellerin mi üşüyor? “ Çocuk utangaç utangaç cevap verir: “ Hayır öğretmenim pantolonum düşüyor! “

Bir arkadaşım, diğer arkadaşlarından görüp özendiği ipli külotlardan giymiş birgün. Fakat çok kilolu olduğu için, çok hareketli bir kavşakta hızlı hızlı karşıya geçerken iplerden biri kopmuş. Yapışmış eteğinin dışından bir eliyle kopan ipe. Fakat trafik polisi öyle acele ettiriyor ve durmadan düdük çalıyormuş ki, arkadaşım o telaşla külodun öbür ipini de koparmış ve bakmış olacak gibi değil; hızla silkeleyip külodu caddenin ortasında bırakıp uzaklaşmış. Şaşkınlıktan dona kalmış trafik polisi. Arkadaşım trafik polisinin yüzünü görmese de takılı kalan düdük sesi bunun göstergesiymiş. Bunun öncesini ve sonrasını bize daha ayrıntılı ve dramatize ederek anlatan arkadaşım bizi kırdı geçirdi gülmekten.

Arkadaşımım külodu, maalesef tutmasına rağmen düşmüş. O da fıkradaki çocuk gibi pantolon giyse, işi kolaylaşacaktı muhakkak. Her zaman tedbirli olmak da yarar var. Fakat sonunda iş olacağına varıyor. Onun için de pek kafaya takmamak gerekiyor sanırım.