Gelinlik Modeli için Kayınvalide Gelin arasındaki fikir ayrılığı

Bu yazıma bir resim ekledim. Bir önceki yazımda bahsettiğim ve üzerinde Burcu Göker-Eric Jenkins baskılı tişortlarla Burcu'yu konserlerinde yüreklendiren dostlarımı gösteren bir resim. Tabii aralarında ben de varım. Tanıyanlar fark eder.

Burcu  ve Eric 2009 yılı Mayıs'ında konserler için Türkiye'ye geldiler. Gelmeden önce Calgary'deki hayatlarını tasfiye ettiler. Burcu tam puanla birincilik derecesi ile masterini bitirdi, doktora eğitimine Eylül'de Florida State Üniversite'sinde başlayacaktı. Eric ise Calgary'de yarım kalan master eğitimine Florida'da devam edecekti. Bu arada onları bekleyen çok daha büyük bir olay vardı. Türkiye'deki konserlerini bitirdikten sonra Eric hemen Amerika'ya Portage'ye ailesinin yanına dönecek, Burcu nişanlılık vizesini alacak ve o da Temmuz başında Amerika'ya dönecekti. 6 Temmuz için Madison Belediyesinden nikah için gün alınmıştı. Burcu'nun Türkiye'deki nişanlılık vize işlerini tamamlayıp vizesini alarak o tarihte Amerika'da olması gerekiyordu. Temmuz sonunda ise önce babası ve ben , bir hafta sonra da ablası ve minik oğlu Ural Amerika'ya gelecek ve 1 Agustos'ta yapılacak Düğün törenine katılacaktık. Düğünden sonra bizler Türkiye'ye dönecek, Burcu ve Eric yeni hayalarına başlamak üzere Florida'ya gideceklerdi. Burcu ve Eric bir sene öncesinden nişanlılık vizesi için Amerikan makamlarına gerekli dosyayı vermiş ve başvurularını yapmışlardı. Bir Amerikalı ile evlilik gerçekten büyük prosedürler gerektiren uzun zaman alan bir olay. Çıftler evliliğin gerçek olduğunu ispatlamak için aralarındaki ilişkiyi ispatlayan dökümanlar, gerekli nüfus kayıtları ve birçok belgeyi ihtiva eden dosyayı bir yıl öncesinden Amerika makamlarına vermek zorunda. Bu bir yılda gerekli araştırmalar yapılıyor ve ancak sonunda nişanlılık vizesi veriliyor. İşte Burcu bu aşamada Ankarada'ki Amerikan Büyük elçiliğinden nişanlılık vizesi için davet bekliyordu. Eric ise konserler biter bitmez ülkesine dönüp evlilik töreni hazırlıkları içinde uzun zamandır bunlamış olan annesine yardım etmek zorunda idi. Eric'in annesi Pamela da her anne gibi ilk evladının düğün töreninin kusursuz olması için büyük hazırlıklar içinde idi. Tabii bizlerden de uzakda olduğu için olayın bütün sorumluğulu sadece onun omuzlarına kalmıştı. Eric ailesinde ilk evlenen çocuk olduğu ve anneanne ve dedeler de çok özendikleri için Pamela'nın işi gerçekten çok zordu. Tabii bu arada her düğün hazırlığında olduğu gibi dırıltılar olmuyor değildi. Örneğin Pamela bir model gelinlik beğeniyor ve Burcu zevkine hiç uymayan bu model karşısında infiale kapılıyor ve al sana problem. Kısacası konser, vize, nikah, gelinlik, yemek daveti derken herkes bunalmış durumda idi.

Konserler çok güzel geçti. Önce Kadir Has Üniversitesinde, daha sonra Halis Kurtça Kültür Merkezinde, sonra Caddebostan Kültür Merkezinde, Düzce Üniversitesi ve en sonunda Pamukkale Üniversitesi diye planlanan konser programı harika işliyordu. Bu arada İstanbul Açı Eğitim Kurumlarında da Öğrenciler için bir konser teklifi alan Burcu bu isteği de yerine getirmekte hiç tereddüt etmedi. Zaten Burcu'nun en büyük özelliği istenen bütün konserleri yerine getirmekte gösterdiği dirayet. Mesleğini o kadar çok seviyor ve insanlara müziği ile ulaşmaktan o kadar büyük bir keyif alıyorki inanılmaz. Konser isteklerini karşılamada gösterdiği dirayeti sahnede de gösteriyor ve konser bitimlerinde bis parçası istendikçe çıkıp çalıyor.Kendisi bunu çok komik bir şekilde izah ediyor. Sabaha kadar  isteyin çalayım diye söylüyor. Ben Burcu'nun 5 kere bis yaptığı konserleri hatırlıyorum. Tabii bu arada Eric'ı de unutmak nankörlük olur. O da Burcu'nun kabul ettiği bütün konserlerde, bütün bislerde of demeden büyük bir özveri ve zevkle eşlik ederek hem mesleğine hem de Burcu'ya olan büyük saygısını göstermiş oluyor. Açı okullarındaki konser harika idi. 9 ile 15 yaş arası 300 den fazla çocuğun toplandığı konser salonunda Burcu ve Eric onları sıkmayacak bir repertuarla arada çalınan eserlerle ilgili ufak açıklamalar yaparak  çok guzel bir konser verdiler. O gün çocukların aslında çocuk kılığında birer cin olduklarını bir kez daha anladım. Burcu'nun anlattıklarını dikkatele dinleyen sualler soran ve eserleri büyük insanın bile gösteremiyeceği olgunlukla dinleyen çocuklar görülmeye değerdi. Konserden sonra okulun hazırladığı pikniğe çocuklarla birlikte katılan Burcu ve Eric bir yandan açık havada dönerlerini yerken bir yandan da öğrenciler tarafından özellikle İngilizce sorulan suallere cevap vermeye çalışıyorlardı. Böyle keyifli bir topluluk uzun zamandır izlememiştim.

Caddebostan, Düzce ve Pamukkale konserlerini bir sonraki yazımda anlatmak istiyorum. Herbiri birer kitap dolduracak kadar anıya sahip bu konserleri çabucak geçmek bana zor geliyor. Hepsini tadına vararak anlatmak istiyorum. Tabii sizler de tadına vararak okursanız.