Genciz, siyasete girelim desek, olasılıklar engel, maalesef ispatladım...

Yıl Nüfus

1950 21
1955 24
1960 27
1965 31
1970 35
1975 40
1980 44
1985 50
1990 56
2000 67
2007 73 +

Türkiye'nin 1950 yılından 2007 yılına ulaşan yıl-nüfus, demografik tablosu işte bu. 50'de 21 milyon civarında bir sayıdan, günümüzde 73 milyonun üzerine tırmanmış. Bu sürede doğanlar oldu, ölenler oldu, hesaplamak için doğum, ölüm oranlarına ait verilere de ulaşmak ve bu süre boyunca ülkemizde toplamda kaç insan yaşadığına ulaşmak istedim, ancak hem verileri bulmak, hem de bu hesaplamayı yapmak zor geldiğinden uğraşmadım. Neticede amacım da o değil. Bu 57 yıllık sürede Türkiye'de istatistikler uyarınca 100 milyonun epeyce üzerinde insanın yaşadığını söyleyebiliriz. Amacım buradan siyasete atılmak isteyen, siyasette etkin olmak isteyip bu ülkede yanlış giden bir şeyleri değiştirme arzusuyla yanıp tutuşan insanlara hedefe ulaşma olasılıklarının ne kadar büyük (!) olduğunu gösteren bir çıkarım yapmak.

Türkiye'de 57 yıllık süre içerisinde 100 milyonun çok üzerinde insan yaşadı, doğdu, öldü, geldi, gitti. Bütün bu insanlar arasında Türk siyasetine yön verebilen, ülke yönetme şansına erişmiş bireyler ise şunlar oldu.

Adnan Menderes
İsmet İnönü
Bülent Ecevit
Necmettin Erbakan
Süleyman Demirel
Turgut Özal
Tansu Çiller
Mesut Yılmaz
Tayyip Erdoğan

Alparslan Türkeş ve Deniz Baykal, teşkilatçılık anlamında başarılı liderler olmalarına karşın ülkeyi birinci elden yönetme şansı elde edemedi.

Nihat Erim, Sadi Irmak, Bülend Ulusu, Yıldırım Akbulut, Ferit Melen ve birkaç kişi daha dönemsel koşullarla başbakanlık yapmalarına karşın siyasette fazla tutunamadılar (Bayar dahil cumhurbaşkanlarını saymıyorum)

Kısacası Türkeş ve Baykal'ı da dahil ederek siyasette belli bir etkinlik sağlayıp uzun süre tutunan, bu ülkeye kendi fikirleri sayesinde yön verme fırsatını yakalayabilmiş insan sayısı 11...

Bu kişilerin siyasette kalma sürelerini de hesaba katacak olursak ortaya ilginç bir tablo çıkıyor.

100 milyondan fazla bir insan sirkülasyonunun yaşandığı güzide ülkemizin 57 yıllık sürecinde siyasal yaşamımızda yönetici ve en kuvvetli yönetici adayı olarak karşımıza çıkan insan sayısı 11...

Bugünlerde Baykal'ın istifası, koltuğu neden bırakmadığı tartışılıyor, bu tartışmalar birçok lider için de yapıldı ve yapılıyor, yapılmaya da devam edecek. Bir de gençlerin siyasette neden yer almadığı, niçin ulvi ülkeyi kurtarma mücadelesine girişmedikleri tartışılıyor. Oysa yüz milyonda on bir gibi muhteşem bir oran ortada.

Aklı başında gençleri koltuk sirkülasyonunun insan sirkülasyonuyla dalga geçtiği böyle bir siyaset ortamına atılma isteksizleri yüzünden kim suçlayabilir? Hangi genç, bu siyasi ortamda parti teşkilatlarında gönüllü işçilik ve sekreterya ödevleri ile "salla sultasını kurmuş lidere başını, al maaşını" milletvekilliği pozisyonları dışında gerçek güç mevkilerinde kendini hayal edebilir?

150 milyonda 11 gibi bir ihtimal sayısal loto veya milli piyangodan farklı değil. Bence gençler olarak, bırakalım siyaset işlerini de lotoya totoya verelim, ülkeyi kurtarmaktan önce bari kendimizi kurtaralım...