Gençler ve ufaklıkla elele.

Leyleği hava gördüm bu sene.

İki haftalık iznimi bitirirken, kapanışı da Büyükada' da yapmaya karar verdik.

Kızım ve arkadaşları, okullar kapanmadan adalara gitme kararı almıştı.

Ailelerinin tek başlarına izin vermemesi nedeniyle şu tarihe kadar gerçekleştiremediler. (Bahse konu gençler 16 yaşında ). Konu aralaında gündeme geldikçe yaşadıkları hayalkırıklığını kızım dile getirdi. Üzgündüler.

Eh! Leyleği havada gören ben, bunu duyunca dayanabilirmiyim.

Hem yaşamımızda hep ayrı yeri olan, kimi kaçamak, kimi aleni, kimi de refakatçi eşliğinde yapılan lise çağı gezileri değilmiydi?

Büyükada'ya gidiliyordu.

Msn da ve telefonda trafik birden yoğunlaştı. İl dışında bulunanlar, ailesiyle programı olanlar belirlendi, gezi listesi tamamlandı.

Hepsinde bir heyecan, bir çoşku!

Onlar gezinin gerçekleşmesine katkım olduğu için bana teşekkür ediyorlar.

Bense tüm içtenliğimle onlara...

Yarın onların arasında çocuk günüm, genç günüm.

İçimde ki çocuğu alabildiğince özgür bırakacağım gün.

Aaa bu arada oğlumun katkısını unutmamalıyım, o 10 yaşın güzelliklerini yaşatacak bana.

Aya Yorgi Manastırında bize ve sizlere, en güzel dileklerimi fısıldayacağım.

Sevgilerle...