Gençlik ve saygısızlık

Merhabalar arkadaşlarım,
Yazıma başlarken ne yazacağımı bildiğim için bu gün karamsar mıyım ne? diye kendime sormadan edemedim.
Ama bu yaşananlar insanı ister istemez karamsarlığı itiyor, o kadar derin ve duygusal düşünmek istememe rağmen,
yine de yapamıyorum, zorlanıyorum.

Bugün günümüz gençlerinin saygısızlıklarından bahsetmek istiyorum, bu yazdıklarımı hemen hergün hepiniz
yaşayabilirsiniz, ben de gözlerimle birebir şahit olup yaşadım.
Otobüs bekleme sırasındayız, sıra çok kalabalık baya da uzun, otobüs te saatinde gelmiyor ya, o ayrı bir konu,
sırada o kadar bekleyen insan varken, iki genç biri bay, biri bayan yürüyerek geldiler, durağın en ön sırasında
sıra olmadan beklemeye başladılar, bizde yani sıradaki insanlar onları iki arkadaş konuşuyorlar az sonra ayrılacaklar ve gidecekler diye beklerken, on dakika sonra otobüs geldi, kapalarını açtı, ilk önce bu iki genç bindi otobüse hiç kimseye aldırmadan, aniden, hızla girip oturdular, gerçi hepimiz otobüse binince kendilerine bir çift lafımız oldu ama, kime söylüyorsun ki sanki, "tın"

Başka bir gün de yine otobüs bekliyoruz, yine sıra çok, neyse bu sefer binebildik otobüse, yer kalmamıştı
maalesef, ablama bir genç yer verdi o oturdu ben ayakta kaldım, diğer insanlar rahat binsinler diye ben
otobüsün arka tarafına doğru yürüdüm, arka koltuklarda hepsi öğrenciydi hem de orta okul öğrencileri,
ben gülümseyerek onlara yaklaştım ve 'Gençler biraz sıkışabilirseniz belki ben de oturabilirim' dedim,
Hep bir ağızdan cevap verdiler 'Hayır sıkışamayız', ben ilkten şaka yapıyorlar zannettim, ama hiç biri
gerçekten de yerlerinden bile kıpırdamadılar, benim arkamda ve yanımda benden daha yaşlı bir bey ve
bayan geldi, öğrenciler onlara da yer vermediler, hep görmezlikten gelerek pencereden baktılar.
Nasıl içlerine sindirebildiler, nasıl rahat oturabildiler gerçekten onları anlayamadım, hatta onlara cevap verme gereği bile duymadım, sadece hepsi birlikte inerlerken,
'Çocuklar, annenize ve babanıza selam söyleyin olur mu' dedim,
Onlar hep bir ağızdan tanıyor musun annemizi babamızı deyince,
Ben 'Biz otobüste oturuyorduk, bir teyze de ayakta duruyordu, işte o teyze size selam söyledi deyin, anneniz
beni tanır' dedim, ve çocuklar indiler.

Daha bu ve bunun gibi inanılmaz olaylarla gençlerin saygısızlıklarına birebir şahit oldum, yani hepiniz gibi.
Hangi birini anlatayım, ben tükeniyorum anlatmaktan, ama onlar saygısızlık yapmaktan bıkmıyorlar.
Mesela otobüste cam kenarında iseler uyuyor numarası yapıyorlar, veya kulaklık takıp duymamak için müzik dinliyorlar, ders çalışıyormuş gibi yapıyorlar, y üksek sesle konuşup otobüsteki herkesi rahatsız ediyorlar,
tekme tokat şakalaşıyorlar, küfürleşiyorlar, çok afedersiniz ama öpüşüyorlar, daha neler neler...

Atatürk şimdi yaşasaydı ve bu durumlara şahit olsaydı acaba bu Türkiyemizi gençlere emanet eder miydi?
diye düşünüyorum.
Tabi çok iyi gençlik te yok değil bu kadar karamsarlıktan sonra tabi ki dürüst, terbiyeli, karakterli gençler de
var ama gençlerin çoğu yani yüzde yetmiş beşi sevgisiz ve saygısız gençlerle dolu, yüzde yirmi beş gençlerimiz çok ahlaklı
dürüst ve terbiyeli ama bunlar arasında kaybolup gidiyor güzelim gençlik.
Yazık gençliğe ve gençlere nereye gidiyor... yazık,
O kadar SORUNSUZ evlatlar yetiştirelim derken,
O kadar SORUMSUZ evlatlar yetişiyor maalesef,
dedim ya bu gün çok kötümserim çok!!
Lütfen beni neşelendirecek yorumlar yazın,
Sevgilerimi gönderiyorum sizlere...