Gerçeği Bilmen İşeYaramazBazen

Gerçeği bilmen işe yaramaz bazen. Hakikatlerin yararı olmaz kimi vakit. Biri çıkar, başka türlü anlar dediğini. Neylesen boş. Ne yapsan faydasız. Kardeşim! Ben ne diyoruuum, sen ne anlıyorsun!, demen de gereksiz. Her hatayı onaramayız. Elin kafasına girip beynini, içine sızıp kalbini düzeltecek değiliz.

 Öyleyse ne mi yapalım? Çok basit arkadaşım. Kural şu: Her garibin her şeye kafası basmaz. Aklı yeterince çalışmayanı, yüreği hakkıyla iş görmeyeni; kendi haline bırakacaksın. İzan parayla satılmadığı gibi… Adil, vicdanlı, sağduyulu, ölçülü davranmayı da herkes başaramaz. Bunu bil. Yeter.

Kavrayışınca muamele edeceksin kimine. Bunun başka yolu yok. Kimi, doğuştan gözü kapalı gelir aleme. Her yarattığına nasip etmiyor muhakeme gücünü Allah. Bazısının önyargısını kırman imkansız. Einstein olsan, nafile. Eloğlu/Elkızı gerçeği öğrenmemekte inatçı. Kendi yobazlığına bağlılıkta istikrarlı, hüküm vermekte aceleci olur arada. En iyisi, öylesine ilişme. Kalbimizin günü görürürüz neticede.

Üstüne alınma her çapsızlığı. Kapasitemizce davranırız. Kara cahile laf yetiştirmen imkansız. İyisi mi sen, alimlerin yolunu belle. Her mevzuyu her gördüğüne deme. Aklımızca var olur, fikrimizce yaşarız sonuçta. Öyle hemen bulunmaz her aranan. Allah kullarına eşit dağıtmıyor ince düşünceyi ne yazık ki.