Gerçek Sensin

Hala mı? Gerçek olanı ne çabuk unuttun? Hayatın, aslında gerçek olduğunu ve vazgeçmeden yaşanılamayacağını nasıl göz ardı edersin? Umut mu, inanmak mı, hayal mi bunlar sadece soru cümlesi olarak var olabilir. Gerçekler ile yüzleşmekten korkmamak gerek ya da hayatın gerçek yüzüne ait olmaktan kaçmamak gerek... Sığınacağın tek şey gerçek olan hikayeler olmalı... Kurulan hayallere, vaad edilen umutlara, yolda inandırılanlara sığınamazsın, hatırlatmalıyım ki onlar gerçek değil...

Hala dememek için direniyor ruhumuz... Sığınmamak, umut etmemek, inanmamak, hayal kurmamak için direniyor. Gerçeklerden uzaklaşmamak, gözlerini toz pembe perdeler ile karartmamak için direniyor insan... Hayatta kalmak için hayallere değil gerçeklere inancı var, insanoğlunun. Zor olan ile başa çıkmak için sadece gerçeklere inanmak var. Hayal kurup uyumaya değil, sabah uyanıp hayatın akışına katılacağı gerçeğine inanmak inancı var, insanoğlunun... Bir an kapıldığı hayallerin gerçekler ile daha acı var oluşu ile yüzleştirmesi yerine hayal kurmadan sadece rüyalardaki kadar güzellik gerçeği ile yaşamaya inanan insanoğlu...

Umut, güneş, gülüş, samimiyet, hayal, olmayacak inanç... '' Hayat '' ve '' Gerçek ''... Yüzleşmeye başlamadın mı hala? Gerçek olan içinde sakladığın, senin olduğuna inandığın, olması gereken diye adlandırdığın gerçek olan...Gerçek olan sensin, sen gerçeksin. Gerçek olanı ruhunun ardında değil, ruhunda taşımayı unuttuğun an başlar, ruhun seni boğmaya... Sen, var oluşun inkar değilemeyeceği kadar gerçek olansın... Hayallerini bırak, gerçeklerine inan...