GEZGİN KADIN OLMAYA BİR ADIM..

 

 

Yazan: Tugba Cosgun

''Çünkü hayat boşa harcanmayacak kadar değerli..''

07.05.20, Hindistan

 

 

“Kaç yaşına geldin hala kenarda bir birikmişin yok, ne evin, ne araban!”

 

“Hayırlı bir kısmet bulup evlenip, düzenini kurup, çocuk doğurmak yerine, hala geziyorsun..” sözlerini duymaktansa, hayallerimi paylaştığımda en az benim kadar heyecanlanan insanları bulmak daha çok cezbetti beni.. Gezdikçe kendimi özgür kıldım. Önceleri hep hayatıma aldığım insanla gezme hayalleri kurardım, çünkü hayat paylaştıkça daha da güzelleşiyordu. Yıllar geçti, o biri hayatıma hiç girmedi. Fakat gün geçtikçe içimdeki gezme aşkı daha da büyüdü. Bulduğum her fırsatta okuduğum seyahat yazılarının, blogların, izlediğim videoların, baktıkça iç geçirdiğim fotoğrafların ise haddi hesabı yok..

 

 

Mavi Şehir Jodhpur

 

Günün birinde göğsümde büyük bir kist olduğunu öğrendim ve dahası kistin biyopsi sonucu negatif çıktı diye üzüldüm. Çünkü doktora giderken kendime söz vermiştim; “Eğer sonuç pozitif çıkarsa (göğüs kanseri isem!) ilk işin tek yön tek gidiş bir uçak bileti alıp dünyayı gezmek olacak!” diye; kanser olmadığım için mutlu olmak yerine, bu kararımı yine erteleyip ertesi gün çalıştığım şirkete gidip işime devam ettiğim için bir kez daha sisteme kızdım. Ameliyat masasına yatarken ise aklımdan geçenleri tahmin bile edemezsiniz. Sonra düşündüm: “Hayallerimi gerçekleştirmek için birinin bana sağlığımı kaybettiğimi söylemesi veya beyaz atlı prensimi bulmam mı gerekiyordu?” İstanbul’da tek başına yaşayan bir kadın olarak biliyorum ki dünyanın her yerinde yaşayabilecek kabiliyete sahibim. Emekli olup, bütün hayatımı harcadığım işten kazandığım parayı yatırdığım evimde oturacağıma; ufak ufak birikim yapıp, dünya turuna çıkma cesaretini gösterdim. İlk ülke olarak da Hindistan’ı seçtim. Kimsenin gelmeye cesaret edemediği bu ülkede bugün 2. ayımda 6. şehrim olan Goa’dayım. Beni tanıyan insanların “Sen yaparsın!” dediğini bilmek bile beni mutlu ediyor. ??

 

 

Lehenga ile hayallerimin

 

Yıllar önce bulunmaz hint kumaşını bir türlü bulamadığımda kendime bir söz vermiştim: “Günün birinde Hindistan’a gidip yerel Hint kıyafetlerini orada giyeceğim!” diye.. Ve şimdi “iyi ki yola çıkmışım” diyorum. Hayallerimizi gerçekleştirmek için onca toplum baskısına karşı gelmek zorundayız. Ama bir yandan da seviniyorum, o kadar saçma sapan baskı olmasaydı nasıl sıyrılacaktım tüm o saçma düşüncelerden:)

 

Hindistan’ın

 

Merak eden olursa; buraya gelirken gezgin bir yol arkadaşım ile birlikte ilk adımı attık, sonra ben tek başıma yavaş yavaş emeklemeye ve ardından yürümeye başladım. Bir kadın olarak; Hindistan’da ölmedim, tacize veya tecavüze uğramadım, birileri tarafından gasp edilmedim; aksine öyle güzel insanlarla tanışıyorum ki gün geçtikçe çok daha sağlıklı ve enerji dolu hissediyorum kendimi.. Çünkü asıl kötü olanın bizim düşüncelerimiz olduğunu fark ettim. Kirlenen aslında bizmişiz, Hindistan değil ??

 

Hindistan’dan bir kare..

 

Türkiye standartlarının bir tık üstünde olan minik ayaklarımla  (41 numara :P), kaplumbağa gibi dinlenerek, hayata başka bir açıdan bakmayı yeniden öğrenerek, daha fazla zevk alarak, minik adımlarla “minik ayaklı tosbağa” olarak seyahat ediyorum. Çünkü hayat boşa harcanmayacak kadar değerli..

Hindistan’dan selamlar.. 

 

 

Jaipur’da Maymun Tapınağı

 

Tuğba Coşgun

@tugbaacosgun