Gide gide biter yollar

Kim demiş ömür biter, yollar bitmez diye? Biter kardeşim, biter. Gide gide tükenir yollar... Varacağın yer belirsizse ulaşamazsın hedefe. Kabe yoluna çıkan kaplumbağa bile Hicaz’a varmayı umduktan sonra… İnsanoğlunun ömrünü yollardan önce bitirmesi biraz ayıp olur.

Yola koyulduğun an, eksilmeye başlar sıla. Peygamber ocağında çok ağır ilerlese de zaman… Kışlaya girdiğin saniye, dönüşün için çalışır dakikalar… Vuran her gong, çalar saatin her ötüşü, her şeyin bir sonu olduğunu hatırlatır. Koca koca yıllar tükenirken… Yolun izin bitmemesi mümkün mü? Hadi ordan! Sen ya ayrılmayı bilmiyorsun ya dönmeyi. Yollar kavuşmak için, ayrılık sevdalısı değil. Köprüler, sevenler kavuşsun ister. Yolun bitmiyorsa… Ya tekerin patlak ya da yürümeyi bile öğrenememişsin!

Yol bitmese, nasıl kavuşur sevdalı? Bütün aşıklar deliye döner. Ne ev kalır ne de bark. Giden dönmeli arkadaşım. Yol sonlanmadan ömür niye bitsin? Ya kafan bulanık ya da fazla arabesk dinlemişsin! “Bana güven, gerisini merak etme sen!;” dediydi Ferdi baba’mız şoförlere bi vakit… O misilli adam yalan söyleyecek değil ya! Elbet dönüşün bi çaresi bulunur. Meğer ki, giden gelmek istesin.

İlk adımınla bitişi başlar asfaltın… Sen yürüdükçe, aşınır patika. İstersen koştur. Daha çabuk gelirsin eve. Yeter ki gidesin gelsin yuvaya. Tüketirsin kilometreyi… Niyetin kavuşmaksa memlekete, silayı bitirmek için yanarsan eğer…

Aslında mesele bakış açın… Çilem biter mi?, desen… Bilemem cevabı… Lakin yollar kul işi… Onca kavşak, onca ışık sevenleri kavuşturmaya dair…

Ayakların geri gidiyorsa o başka… Bu kafayla zor varırsın menzile!.. Yürü de beynine kan gitsin lan! Yoksa yolunun biteceği yok! Niyetin bağcıyı dövmekse, buradan geçmez istikamet… Biz dileriz ki, herkes sevdiğine kavuşsun.

Not: Yazıda kullanılan görsel internetten alınmıştır.