Gidiş sinyali Necip Fazıl ile verildi

Vatandaş korku masallarıyla uyutulacak...
'Otur kalk' komutuyla şekillenecek...
Refah payı olarak şarkı ve şiirlerin dörtlüklerinden nemalanacaktı...

Bu yeterdi memleket idaresi için.
Gerisi onlara kalmıştı ve de artık kolaydı.
Oyun hamuruna şekil vermek gibi bir şeydi..

- Mağdur edebiyatı ile iktidara gelenlerin hesaplarıydı bunlar...

Böyle olur zannetmişlerdi.
Koskoca ülkenin yönetimi...

Anladılar veya anlamış olacaklar ki; (Bu bir erdemdir)
"Pabuç pahalı" ...
Şimdi dönüş yolculuğunun sinyalleri verildi.
Yine bildikleri yönteme.
Yine dörtlükle.

Dörtlüklerden sorumlu Necip Fazıl'ın kaleminden:

<ı>"Gideriz, nur dolu izde gideriz
Taş bağırda sular dizde gideriz
Bir gün akşam olur biz de gideriz
Kalır dudaklarda şarkımız bizim... " Dediler.

(Bu dörtlükteki, 'sineye basılan taş ve gözden akan yaş; 'gözün arkada kalması', 'yapılamayanlar' anlamındadır)

Neyse...
Dönüş başladı...

Yolculuk 'akşam mı' olur, 'sabah mı' olur bilinmez ama umarım 'tez' olur.
Zira vatandaşın dörtlük dinlemeye tahammülü kalmadı...

NOT:

Necip vatandaş Sadi'nin cevabi dörtlüğüdür:

<ı>"Korku ve telaş içinde niye bağıra
Giderken arkanızdan kim çağıra
Memleket döndü zaten ahıra
Kalır mı bu ülkede iziniz sizin..."