Gidişlerin can krıkları

Gölgem gibisin gidişlerinde

Bazen içi içe yürürüz ve bazen ayrı yürürüz

Bir  sel alır gözlerimizi

Buz keser umutların ceplerinde

Nefesin buğulanır bakışlarında

Rüzgârın eser, mevsimin değişir

Ardımda kalışların soğur içimde

Çay soğur dem kalır gözlerinde

Bir kahve koysaydım ömrümüze

Kırk yıl hatırın içinde

Sen kalırdın ben kalırdım

Biz olurduk geleceğimize

Gidişlerin çığlıkları susmaz içimde

Ben konuşur sen konuşur

0 konuşur her şeyde her yerde

Bir kalp küser tüm renklerimize

Dilim üşür dişlerim takılır

Boğazımda bir düğüm nefessiz bırakır

Mevsimler değişir zaman değişir

Ayrılıklar kış gibi kalın mı giyilir

Gidişlerin cam kırıkları gibi batar ayaklarıma

Yüreğim öksüz kalır kalpten okşanmak için

Hiç kimseler bölemez beni kimselere

Tamamlanamaz olurum yarımlara

Yar ’sız yarınsız kalırım

Sancıyla kıvranır düşlerim

Aynada çıplak ve yıpranmış bir ruhum

Sana hasret sana özlemle

Dört yanım dikenli telle örülmüş

Bakışlarım acıkmış görmelere

Duyuşlarım açıkmış dinlemelere

Sözlerim susamış söylemelere

Sessizliğin aç bıraktı günlerime

Suskunluğun susuz bıraktı

Bir umuda aç kalırız

Bir sana bir bana özlemle kalırız yarınlara

...............................................................................................