Gidiyorsun

Bir bebeğin gülümsemesi kadar masumdu

Ve bir o kadar da içten

Ne sen anlayabildin bunu, ne de bir başkası

Hiç kimse anlamadı halimden…

Feryatlarım, figanlarım boşuna

Çaresizim hiçbir şey gelmiyor elimden

Yarınlar da dünler gibi karanlık

Ümit yok gibi gelecek günlerden…

Hüzünlü bir şarkının nakaratları

Durmadan çınlayan kulaklarımda

Hasretim değil mazim süzülüyor

Damla, damla gözyaşımda..

Sisli bir Eylül sabahında

Ya da yağmurlu bir Nisan akşamındayım

Zamanın ve mekanın hiç önemi yok

Sonuçta yine yalnız, yine tek başımayım…

Zemherimi vurdu, kurudu sevdamız

Susuz mu kaldı, soldu aşkımız

Bazen boyun büküyor, bazense şahlanıyor

Bak hesap soruyor bizden sevdamız…

Ne yaptık ne ettikse de, başaramadık

Ettiğimiz yeminler sözde kaldı

Belki sendin suçlu, belki de ben

Yazık bu aşk yarınları yaşayamadı…

Olmuyor diyorsun, olmuyor artık

Sence tek çözüm ayrılık

Bensiz daha mutlu olacaksan eğer

Git veda bile etmeden, git artık…

Gidişin hiçbir şeyi değiştirmeyecek unutma

Belki çaresiz kalacağım, tek başıma

Olsun sen yine de git, benim bu halime aldırma

Kulaklarımda sesin, gözlerimde hayalin varken

Biter mi söyle, biter mi bu sevda…

Gün gelecek belki bir gün karşılaşacağız

Belki aldırmayacaksın, belki de şaşıracak

Göreceksin ki değişen tek şey saçlarımdaki aklar

Yüzümde yılların yorgunluğu olacak…

Yaşamak, yaşlanmak hiç mi hiç umurumda değil

Bekliyorum, ecel ne zaman gelse gelsin fark etmez

Hani sen hep derdin ya gülüm

Bu sevda mezara değil, mahşere kadar bitmez…

Erhan TÜRKAY