- Kategori
- Şiir
Gidiyorum
Mevsim bahar,
Hafif hafif yağmur çişeliyor,
Yürüyoruz İstanbul sokaklarında,
Saçların ıslandıkça parlıyor inci gibi,
Sen gidiyorsun ben geliyorum,
Sanki sokaklarda yalnız biz varız,
Birden gökkuşağı beliriyor,
Altından geçerken bir dilek tutmak istiyorum,
Gökkuşağı altına geliyorum,
Dileğim hazır ama o anda;
Bir bey geliyor elini sıkıyor,
Biraz konuştuktan sonra sarılıp öpüşüyorsunuz.
Ben donup kaldım gökkuşağı altında,
Bir müddet sonra yere yığıldım,
İnsanlar toplandı etrafıma,
Bense sonsuzluğa gidiyorum sanki,
Sende geldin yanıma,
Oysa sen doktormuşsun,
Ellerini dokundun yüzüme,
O küçük ellerin pamuktu, yumuşacık,
Dileğim kabul olmuştu,
Yanımdaydın.
Bana sarılmıyordun ama bana dokunuyordun,
Ambulans çağırdın geldi.
Beni ambulansa sen koydun.
Ve sende bindin yanıma,
Elimi tuttun, gözlerime bakıyordun,
Ve bir damla gözyaşın düştü,
Farkında olmadan yanağıma,
Hafif bir serinleme hissettim o an,
Ama sen pamuksu ellerinle düşen pırlantayı sildin.
Ben sonsuzluğa gidiyordum.
Sen ağlıyordun.
Oysa ben beyin kanaması geçiriyorum,
Sen biliyordun.
Ben gidiyorum,
Hoşçakal dileklerim, hoşçakal umutlarım,
Ben gidiyorum.....
S.Tunahan SABIR