20 Mayıs '13
- Kategori
- Şiir
Gitmek, kimileri için düştür; düşüş değil

Huysuz bir vitrinin kırılan camı gibi kırılıp gitmek,
Yakında yanındakinin yakınacağı bir gidişle,
Yağmurlu bir havada yosun tutmuş falezlere tutunarak;
Sen gelmesen demek,
Sonra gitmek.
Giderken de düşmek,
Düşerken ya da düşünürken gidişenlerden olup,
Düşüne girecek kadar uzaklaşmak
Düşkünce dönülecek olunsa bile gitmek.
Dürüstçe hayaller kurmak kadar sıradan bir harekettir gitmek
Herkes aldığı terbiye gereği son olarak gitmeyi dener
Beden taşıyabilirse kalbin içindekiyle gitmek arzusunu
Kalmak kalabalık olur
Ruh tez elden toplayınca bavulunu
Bedenlerin sarılacağı düşler koşar bavullara sığmak için
Kapanınca gitmek kapısı, kalanlar düşer
Düşler de düşer
Gidecek olan ise sadece düşler
Gitmek bazen düş kadar temizdir
Gidince uykudan uyanır insan
İsyanlara gebe bir gitmek bile
Düş kadar temizdir.