- Kategori
- Şiir
Gitmek
kendi gozumle...(Gidebilmek)
Bir anda karar verir gibi degil, umutlarinida pesinde suruklemek...
Elini kolunu sallamak kadar kolayda degil, sadece bombos valizlerle,
Gitmek...
Hani oyle yada boyle dusunerek degil, hissederek yola koyulmak,
Icini acitan yakan seyleri bir cirpida silecek gucte oldugun zaman degil,
Onlarin yasi ile guclendigin bir zamanda,
Gitmek...
Kusursuzluklari bekliyerek, harcadigin zamana sitem ederek degil,
Kendine heba etmeyi goze alabilecegin zamanlarini dusunerek,
Gozunu gecenin karasinda birazda aydinlatarak,
Gitmek...
Ucu bucagi olmayan karanlik sularin icinde yuzmek sacmalik..
O karanligi aydinlatmaninda caresine bakip,
Her iki tarafta gozyaslari barindirarak degil,
Hurriyet cigliklarini basa basa,
Gitmek...
Nergis bahcelerini andiran,
Bir ruya kenti yakinlarinda nefes alabilmek,
Yani bahanesi cok olupta oylece basip,
Gitmek...
Pinar Gezmen
01.12.2008