Gitmeliyim

Gözlerimde bir garip kaşıntı ve yanma

Dudağımın kenarında acıtan bir sivilce

Aynadaki yüzüm yaşlı ve çökmüş

Kendini bile sevmeden bakıyor gözlerim

Ev...Gideceğim ama gitmek istemediğim yer

Eş...Mutluluğumken mutsuzluğuma sebep olan

Oğlum...Uzakta yanımda bile olduğunda

Dolu dolu günlerin ardından el sallamışım dün gece en sevdiklerime

O otobüs giderken sağlık, esenlik diledim, ardından dualar döküldü dilimden

Bugün bir otobüse atlasam ve elim bir kazada ölüversem diyorum

Ama tek yolcusu ben olsam

Başkasına sebep olmayayım bir de durduk yerde

Hasretler buruk, sevgi çok uzak-yalan

Kardeşlik sıcak

Annem-babam bugün var yarın belki de yok

Geri kalanlar bensiz ne kaybeder ki

Günahlar için geç pişmanlıklar için erken bir vakittteyim

Bu beden ruhuma işkence

Uçmak isterken sımsıkı bağlıyor yere

Gitmeliyim...Gitmeliyim...Gitmeliyim...