Gizemli Prenses

Prensesti adı rüzgâr gibi geçti…

Meleğin zorda kaldığı bir lahza idi o an

Merci yoktu danışacak, lakin hak indinde

Karar zordu! Attı kendini, asil atı atmadan

Külçe altın manejde kaldı, at gayri at değil!

Rüzgâr gibi geçti prenses edalı at ne bilsin ki!

Ali hocalı kaygan, lakin yardımcısı Hızır yanında

Haber geldi, yürek daraldı, boğaz düğüm, düğüm

Dileğim odur haktan gizem’imi bana bağışlaya.