- Kategori
- Şiir
Gizemlim

Şöyle derdi bir üstad "...insanlar vardır, insanlığın yüz akıdırlar. İçlerindeki ışığı gözlerinde taşır, yol gösterici bir fener gibi dolaşırlar aramızda. Onların görevi karanlık ruhları aydınlatmaktır. Bir kömür madeninde, incecik elmas damarıdır varlıkları. saf ve değerlidirler. Ama masumiyetleri aptallık değildir. İyi yürekli ve yumuşaktırlar, ama kötülüğe de taviz vermezler..." ve bazen de "ay"dırlar gökyüzünde onlar geceleri, karanlıkta diye eklemek isterim ben de, aydınlatarak her tür gizemi, ışıltılı eylemleriyle!..
İşte bu tür insanlar var mı hala günümüzde? Varsa böyle biri, varsayalım ki bir de böylesi bir sevgiliniz, eşiniz ya da dostunuz olsa, aşağıdaki türde dizeleri hak etmez mi sizce de?
GİZEMLİ'M
Seninle bir şey var aramızda
Hem de kalın, italik harflerle yazılı
Senin o, kanatlarınla getirip
Kollarıma bıraktığın
Gizemli sözlüğünün
Ak sayfalarında.
Senin gizemli
Senin derin
Uzayında yol aldıkça
Senin derin
Senin gizemli
Sözlüğüne daldıkça...
Ararken sevda ve dostluk
Sözcüklerini
Daha bir aydınlanıyor içim, özellikle de
Son harflere yaklaştıkça.
T, Y ve Z
Tenin, Zihnin ve Yüreğin
Dönünce tekrar T'ye anlıyorum ki
O zaman, her üçü de
Tapılası!
Tekrar başlara, B harfini karıştırınca
Bana bakıyorum senden
Senin sözlüğünden
Daha da bir tanıyorum kendimi
Hem de senden öncesinden.
Diyorum ki bazen
Diğer herşey bir yana
Sırf bunun için değer
Sendeki beni
Bendeki seni
Okumaya ve yaşa(t)maya...
Olur ya; Küresel devinen şu yaşamda
Ve dijital hızla akan bu zamanda
Onun keşmekeşliği ve bilin(e)mezliğinde
Aniden eskirse ya da
Yetersiz kalırsa bir gün,
Sözlüğüm, bana acilen
Güncel ve yeni baskıları(n) gerek
Bilesin!
İ.Ersin KABOĞLU,
Ocak 2007, Mercankoy-Karaburun.