Gizli sevdam...canım dostum

Her canım deyişinde canıma can katıyordun sanki ve her canım deyişinde canımdan can gidiyordu inanki...

Dostundum ben senin, en yakın arkadaşın, sırdaşın, canın... Canım dostum diyordun bana... Yüreğimdekileri bilsen belki bu kadar yakın olamayacaktık, bu kadar güvenmeyecektin bana, bu kadar sıkı sarılmayacaktın belki... Hep uzaktan sevdim seni... yıllarca...

Hiç tereddütsüz güveniyorsun bana, yüreğini avuçlarıma koyabiliyorsun usulca.. Dostum diyorsun, canım dostum... Ah, o an utanıyorum kendimden, savaşlar başlıyor yüreğimde. Sen bana dostum derken ben nasıl aşık olmuştum, neden hakim olamamıştım ki duygularıma... ah aşk aşk.. engel olunmuyor işte, bir anda sarıp sarmalıyor hayatını, engel olamıyorsun işte....

İçimden bir ses diyor, haykır aşkını, dök yüreğindekileri, böyle acı çekmektense bilsin onu ne kadar çok sevdiğini, bu sevdanın dostluktan öte olduğunu, aşka dönüştüğünü... ama yok diyorum sonra olmaz, ya itiraf ettiğinde hayal kırıklığına uğrarsa ya bir daha bakmazsa yüzüme, güvenemezse, yüreğini kaçırırsa benden, mesafe koyarsa araya... yok diyorum yok olmaz, bu gizli aşkın toprak olsun seninle... Aşkımı yüreğime gömmeye razıyım da sensizliğe nasıl dayanırım...

Ah yüreğim ah, nasıl yaptın bunu...