- Kategori
- Şiir
Göçebe...

faruk
Göçebe geldim göçebeyim ben...
Giderkende göçebe gideceğim,
tıpkı göçebe yaşadığım gibi...
Göçebeyiz biz göçebe,
yine göçebe olarakta gideceğiz...
Ama anlayana,
ve tabiki eğer bırakabildiysek dünyevi ulamaları...
Göçebeyim çünkü biz göçebeyiz,
ondandır yüreğimiz hep göçebe yaşar aşklarıda hep göçebe...
Dokunur bazen bir tarafımıza hayat,
bazende sanırsınki çok uzak...
Göçebe gibi savruluruz o yanlara bu yanlara,
yerleşemedik ne bir yere nede bu göçebe yaşadığımız hayata...
Telli duvaklı gelinleri olsada Halkımın,
üzüldüğüm,
bu göçebe yüreğimde yoldaşım olan yurtsuz bırakılmış Halkımadır...
Göçebeyim divan divan gezerim,
göçebeyiz hep yurtlara sınarız...
Göçebeyim,
göçebeyiz,
yerleşemedik ne bir yere ne de hayata...
Telli duvaklı gelinleri olsada Halkımın,
üzüldüğüm,
bu göçebe yüreğimde yoldaşım olan yurtsuz bırakılmış Halkımadır...
ankarakızılayonbirağustosikibinonçarşamba
Faruk Fahrettin ÖZCANAN