Göçmen Dede

Adı üstünde;

Göçmen Dede

Göçmüş ellilerde Türkiye’ye

Yumurta satarmış

Gençliğinde ise Rumeli'de

Öyle dökülmüş saçları

Sokaklarda gezerken

Kafasında yumurta küfesiyle

Bir fötür şapka takardı

Uzaktan bakan anlardı

Bu gelen Göçmen Dede

Biraz da asiydi hani sözü pek idi

Oturunca köy kahvesine

Lafa atlardı hemen

Hadi oradan sende bre…

Akşam vakti konağa dönerdi

Ahşap merdiveni tak tak

Üzeri kiremitli sarı

Balkonunda rüzgar

Gümüşten tabakası

Sarma tütün

Denizkabuğundan küllük

Masasında rakı

Keyfine diyecek yoktu hani

Misafirliğe giderdik

Hemen bisküvi arası lokum

Uzaktan severdi

Bize hiç bakmazdı

Meğer bir öküzü bile

Devirirmiş nazarı

Saat 10’u buldu mu

Kovardı bizi

Meğer rakı içini yakarmış

Bir yatağı vardı

Boyumuz yetmez

Anadan üryan yatarmış

Çok titiz adamdı

Konağın önünde Renault'u

Kırmızı 72 model

Ben bildim bileli 72 model

Babamdan başkasına güvenmezdi

Ön koltuğa oturdumu

Sür şeref oğlan Çukobirliğe

Arkasından ağıtlar yakıldı

Koç bubam koca bubam

Konak doldu taştı

Önce feryad sonra figan

Gerisi falan filan

Göçmen Dede'den miras

Duvarımızda asılı

Tüylü kalpağı.