Gökyüzü güneşsiz

Sarı mevsim geliyor..

Bilirsin sarı ayrılıktır..Sararıyor her yer..Mevsim Sonbahar..

Ilık bir rüzgar esiyor, dudağını titreten bir çocuk gibi bakıyor bulutlar.

Sonunda dayanamıyor, bırakıyor gözyaşlarını gökyüzü..

Ağlıyor, rengarenk geçen günlerin ardından sararıp kaldığı şu günlere ağlıyor.

Ağlıyor, ağlıyor, ağlıyor..

Hıçkıra hıçkıra ağlıyor..

Oysa ki aynı gökyüzüydü o renkli mevsimi yaşayan..

Kocaman bir güneşi vardı..

O güneş o kadar büyüktü ki, gündüz Ay’a verirdi güçlü ışığını gece de kararmasın gökyüzü diye..

Yanına da aşkın kıvılcımı diye yıldızlarla süslerdi onu..

Gökyüzü hiç bu kadar mavi hiç bu kadar güneşin ateşiyle dolu olmamıştı..

Kışın göstermişti kendini.

Isıtmıştı daha o günlerden.

ılık bir kıştı..

Her geçen gün daha çok ısıtmıştı, daha çok alıştırmıştı ışığına, sıcaklığına..

Sabah onla başlardı güne, gecelerine ise gözleri gibi ay doğardı..

Dağlarını yeşilleriyle süsledi..

Gözlerinin yeşilinden..

Binbir renk çiçekler verdi, kıpkırmızı, pespembe, masmavi..

Bu aşk için açtı hepsi..

Tepelerde sabahlayan çiftler güneşin batışını aslında gökyüzüyle güneşin aşklarına şahitlik yapmak için izlemediler mi elele..

Özendiler, kıskandılar kimi zaman güneşle gökyüzünün bu kadar birbirlerine yakışmasına, ayrılmaz oluşuna ..

Ama yakmaya başladı güneş..Belki bilerek belki bilmeyerek..

Yanıyordu heryer..

Can yakıyordu..

Gökyüzü biliyordu, yaşadığı o ihtişamın son perdeleriydi bu..

Çiçekler soluyordu, ölüyordu birbir..

Ve işte bugün..

Gece karanlıktı, kapkaranlıktı..Gözlerin yoktu..

Sabahın gelişi geceden belli miydi?

Ve sabah..

Çıkmamıştı güneş, her yer sararmıştı..

Rüzgar esiyordu, soğuktu üşüyordu gökyüzü, nerdesin?

Bekledi gece gündüz..Bekledikçe bulutlar kapladı mavisini, kapkara bulutular..

Artık gündüzünün bir anlamı bir farkı yoktu gecesinden..

Mevsim Sonbahar..

Döküyor gözyaşlarını gökyüzü, inliyor bağırıyor..

Yanan her yerine akıtıyor yağmurlarını, ne fayda!

Korkuyor, sonrası kış..

Güneşsiz çok üşüyecek, çok ağlayacak..

Gözyaşlarını buz tutacak..

Her yeri gözyaşlarının beyazı kaplayacak..

Ve biliyor..SARI AYRILIKTIR, BEYAZSA ÖLÜM..