Gölge

Bak, Güneş batıyor

Vakit düşünme vaktidir

Bir o kadar yalnız

Bir o kadar baş başa.

Alabildiğine karanlık

Alabildiğine sessiz, ürkütücü

*

Ama sen

Hala Güneşin doğuşundasın değil mi?

Karanlığı yırtarcasına ışık salan

Işıkları hücrelerimize kadar varan

Güneş, Güneştesin değil mi?

*

Peki

Ya ikindi vakti nerelerdesin?

Güneşin sana küsüp,

Işıklarını başka insanlara verdiği

Karanlığın bizlere hakim olduğu zaman

Evet sen

Hala Güneşin doğuşundasın değil mi?

*

Ya Ben

Biraz aydınlık, birazda karanlığımdır

Aydınlıkken üzerimde Güneş

Karanlıkken,

Yanı başımda ay

Sol yanımda yüreğimin Güneş

Sağ yanında ay. Aydınlık

*

Sen nerelerdesin

Yüreğinin bir yarısı aydınlık

Bir yarısı karanlığa çalar

Ve hatta

Karanlığın Gölgesi vurmuş öbür yana

Engin Göksu / 1999