Gölgede Meşe Yavrusu

Zayıf otlar, yaslanmış sıkıca birbirine

hemen karşılarında, ormandan ağaçlar

gülümsüyorlar, güneşe doğru

başları en yüksekte olanlar…

Gurur duymakta haklılar bir süre,

sık ağaçlı ormanlar, geçit vermez kimseye

ot bitmez, altlarında

gölge hapishanesi...

hâkim olduklarını vurgulamak

sanki kendi ellerinde bir süre

pas vermezler pek öyle kimseye

yüksekten bakmaya alışkın…

Ormandaki en genç ağaç,

gönlü belirsiz, gözleri aç

kesim görmemiş, tecrübesiz

alay edercesine gülümsüyor, otlara

büyüklüğünden değil elbette!

Hâlbuki otu yese bir otçul ne olur?

kök toprakta,

bir yağmura bakar, yeniden gelmesi

ağaç öyle mi? …kesilince kökünden,

aynısı bir de, belki onlarca yılda,

Bir çınar gölgesinde

ot bitmez, bırakın ağacı

öyle nasıl büyüsün, bir gürgen

ve de bir meşe,

yüzünü dönemezse güneşe

çalı olur en fazla olsa pürneşe

Gölgesinde ağaç bile izin vermiyor

ağacın büyümesine,

gölgede büyüme, tatlı bir hayal

inanan varsa eğer!