Gölgesizler

Herkes hem burada olmak ister hem çok uzakta... 

Neresiymiş o çok uzak? 

Berber dükkanındaki meczubun dellenmesine bakarak “nedir derdi” der Altan Erkekli canlandırdığı rolde. 

Berber rolündeki Taner Birsel’de 

”Derdi? ne derdi olacak, herkesin derdi aynı, Herkes hem burada olmak ister hem çok uzakta” diye cevap verir. 

Ve “Neresiymiş o çok uzak?” sorusuyla film başlar… 

Bir köy ama bu köy bildiğimiz köyler gibi değil pek. Sanki her yerden uzak, kopuk, kendi başına bir yer. Köyde yaşayanlar bir garip. Sanki herkesin iki farklı sureti var. Hani bir görünen tarafımız vardır, insanların tanımasını istediğimiz kadarını gösterdiğimiz ama bir de iç dünyamızda başka başka hallerimiz, sırlarımız başka bir suretimiz vardır ve kimseler bilemez bunu. İşte bu köyde insanın iç sureti de bakışlarına, duruşlarına yansımış gibi. Özellikle muhtar rolünü canlandıran Selçuk Yöntem’de bunu takip etmek mümkün. İç dünyasında ki bölünmüşlüğün aktarılması muhtarın bir sahnede aynı anda iki farklı yerde görülmesi şeklinde çok başarılı verilmiş. Özellikle muhtarın berberde traş olurken pencereden kendi geçip giden görüntüsüne bakması ürpertici. 

Köy meydanındaki çekimler yer yer tiyatro sahnesi havası izlenimi veriyor. Kaybolanlar, efsaneler, sırlar, arzular, bastırılmışlıklar ve gizli kalmış yaşanmışlıklarla örülü hem her yerde hem de hiçbir yerde olan bir köy. Yalan bir dünyanın içinde gerçekmişçesine yaşayan ve bu yalana kendileri de inanan insanlar. 

Hayal ve gerçeğin karıştığı hem her yerde hem de hiçbir yerde olan insanlar. 

Hasan Ali Toptaş’ın “Gölgesizler” adlı kitabından uyarlanmış olan film oyuncuların performanslarıyla, dili ve anlatım biçimiyle etkileyici bir film. 

Yeni izleme imkanı bulabildiğim bu filmi izledikten sonra, daha önce ismini duyduğum ancak daha önce okuyamadığım Hasan Ali Toptaş’ın eserlerini biran önce okuma isteği uyandırdı bende. 

Filmi baştan sona anlatma niyetinde değilim. Bazı filmler rahatsız edici bir şekilde insanı etkiler. Bu filmde seyredilmeli ve kitabı da mutlaka okunmalı. 

Yazının sonunu yine muhtarın ağzından dökülen “her şey iz bırakır” kelimeleri ve Candan Erçetin’in film için yaptığı şarkıyla bağlamak yerinde olur sanırım. 

http://www.youtube.com/watch?v=-hHNjB_xwmE