Gönderilmemiş Mektuplar \ Sayfa 1

Önceleri adını bile bilmezken,
Şimdi gözüm hep seni arar oldu,
Kendi düştüğüm kuyuda ağlarken,
Karanlığıma bir güneş doğdu.

Korktum başlarda kalp atışlarımdan,
Korktum çabuk adım atışlarımdan,
Ya üzersem diye çok düşündüm seni,
Ya ağlatırsam dedim o gözlerini.

Ama dayanamadım uzattım ellerimi,
Her şeyi göze aldım ve geldim yanına,
Zor da olsa söyledim sözlerimi,
Çıkartıp kalbimi koydum avuçlarına.

Bekledim, biraz heyecan ve biraz da korkuyla,
Her gece adını yazdım onlarca sayfaya,
Seni düşündüm her gözümü açtığımda,
Seninle daldım her gece güzel rüyalara.

Ve tuttun uzattığım o elleri birden,
Titrek ellerime uzandı ellerin,
Tek birini anladım yüzlerce cümleden,
Tek birini haykırdı uzaktakı gözlerin.

Tek birini; "Seni seviyorum!"