Gönül ve gönüllülük üzerine

Yerelde bir gazetenin yazı işleri müdürünün isteği üzerine yazmaya başladım. Gönüllü olarak yazıyordum yazılarımı ama bir maksadım vardı.

Sözün gücünü, gücün sözüne ve sözcülerine karşı savunmak için yazıyordum.

Bu ilhamı aslında ünlü bir İslam aliminden almıştım.

Onun felsefesine kabullenmiş kendimce bu manada mücaddele verebileceğime inanmıştım.

Sonra takdiri ilahi elime bir gazete çıkarma imkanı verdi ve yukarda belirttim gücün sözüne karşı söylenecekleri haykırmaya devam ettim. Esas aynı idi, yanı gönüllülük üzerine bina edilmişti yazma işim.

Yazarlık “kimisi için bir ekmek kapısı, kimisi için bir meslek, kimisi için bir zevk, kimisi için bir hobi, kimisi için bir dava, kimisi için bir aşk olabilir. Daha başka bazıları için bunların birkaçı, hepsi ya da hiçbiri de olabilir.” Deniliyor. Benim için hepsi veya hiç biri desem olacak şey değil. Bir dava ve aşka karar kıldım en sonunda. Başka türlü bu kadar üretilemezdi yazdıklarım.

Yazma sebebime tam uyduğu için ünlü bir alimin söylediklerini aynen aktarıyorum. “Benim için hep “sorumluluk” oldu yazı yazmak. Yunus ne güzel demiş: “Ya söylemeyim de ben öleyim mi?” İnsanın bazen “Bunu söylemezsem ölürüm” diyeceği durumlar olur. Gariptir ama bazı hakikatler vardır ki, insan onu söylemese de ölür, söylese de… Söylerse neden öleceği malum, peki, söylemezse neden ölür? Neden olacak, sorumluluk yüzünden” diyor.

Ölmedim ama yarı canlı oldum dostlarım.

Yazmanın verdiği sorumluluğun farkında olan biri olarak gönlüm yaralandı kalbim paralandı ve bildiğiniz ağır bir ameliyat geçirdim. Her yazının bende sınırsız doğum sancılarına sebep olduğunu sizlere ispat edemem… Ama bilenler farkında olanlar anlarlar…

Hal böyle olunca gönül ve gönüllük üzerine bir şeyler söylemenin tam yeri galiba.

Gönlün tarifi tam yapılamamış, gönüllülük için yığınla söz söylenebilir…

Gönüllü öyle bir kavram ki yanına tek başına birine söylendiği zaman kavga sebebi olan sözcüğü getirdiğiniz zaman bile insanı yücelten bir deyim haline geliyor.

“alçak” sözcüğü gönüllünün yanına getirilince “alçak gönüllü” gibi müthiş, herkesin gıpta ile baktığı bir insan gözümüzde canlanıyor. Bu sözün gücünden çok gönlün nelere kadir olduğunu anlatması bakımından ilginç bir örnektir.

Aynı zamanda sözcüklerin gücünü anlatması bakımından da altı çizilmesi gereken bir durumdur.

Yazı kolay yazılmıyor demek istiyorum bir bakıma. Sorumluluğu var.

O kadar ki bazen hiç kimsenin tahmin edemeyeceği kadar ağır bir yükü altına girersiniz.

Belgedir yazdıklarınız. Peşinizi hiç bırakmayan şahitlerdir.

O yüzden elden geldiği ölçüde sözcükleri sözü gücünü güzelleştiren konumda yazma dileğimi belirtmek istiyorum.

Son söz olarak yine ünlü bir alimin yazma konusunda bir cümlesinini aktararak bitireyim bugün ki yazımı…

“Biz yazar olduğumuzu sanıyoruz. Ama asıl yazar Âlemlerin Rabbi. O hem varlığı yazıyor, hem yokluğu yazıyor. O, hem âlemleri yazıyor, hem âlemlere yazıyor. Âlemlerin kanununu da O yazıyor” diyor…

Sevgi ve sonsuz saygılarımla….