Meğer hayat 3

Dışarda mevsim baharmış

Gezip Dolaşanlar varmış

Günler su gibi akarmış

Geçmiyor günler geçmiyor!...

………

Şair, iç dünyasında yaşadığı kederleri, dertleri, hüzünleri mısralara ne güzel düşürmüş.

Aşık Mahsuni’nin sazından ve sözünden dinlediğim zaman bu mana tam oturmamıştı belleğimde.

Ama hasta yatağında geçen günlerle tanışınca şairin ne demek istediğini daha iyi kavradım.

Sayılı günler çabuk geçermiş

Koca bir yalan…

İlk 24 saat, 48 saat, bir hafta, 21 gün…

Şükürler olsun hepsi geride kaldı ama ben eski ben değilim…

Ev hapsi devam ediyor.

Cezayı kesen sağlam kesmiş!...

Her şeyin zamanı var…

Gurbetteyim, sılayı özledim dostlarım.

Bu öyle bir özlem ki şairin dediği gibi günler bir türlü geçmek bilmiyor.

Dışarlarda olan baharları da kışları da özledim…

Asık yüzleri, gülen gözleri, yeren sözleri, öven sözleri, tozu dumanı, gülü çemeni özledim…

Kısaca hayatı özledim.

Meğer hayat ne güzelmiş…

İnsanın içinde olduğu hayat!..

İnsanlığın içinde olduğu hayat!..

Sağlığın, mutluluğun, coşkunun, sevincin içinde olduğu hayat.

Özlemlerimin acıya, yakan bir hasrete dönmemesine en baş sebep benim yüzümden büyük bir travma yaşayan ailem…

Ödenmez bir borca imza attım.

Allahın inayeti ile yaşarsam ödemeye çalışacağım.

İnsanın ailesine olan borcu biter mi, ödenir mi, karşılığı var mı?

Asla. O duyguların karşılığı ödenmez.

Yaşama arzumu tetikleyen sevgi yumağı olmasaydı ne ameliyat olurdum nede tedavi…

Yaşama sebebim ailem.

Onların ısrarlı, dikkatli, şefkatli telkinleri hayatımı daha bir anlamlı kılıyor.

Allahtan bütün insanların böyle mutluluklar yaşamasını diliyorum.

Çok ağır bir ameliyatın bütün yükünü yüreklerinde hisseden ve bu suretle hızla iyileşmeme sebep olan aileme minnettarım.

Emeklerim, hakkım hepsine helal olsun.

Umarım onlarda bana haklarını helal ederler.

Sevgi ve saygılarımla….