Gönülsüzdük gülmeye

Gözlerde yorgunluk

Gönüller sarhoş bir vaziyet,

Yıpranmışlık diz boyu

Ne kalmıştı ki yarına umut?

Bakışlarımız bile güzelim

Rüzgarda mum aleviydi....

Hiç saymış mıydın ne zamandır

Kaç duble içtiğini

Bir gecede

Hiç saymış mıydın

Kaç kere küfrettin?...

Ne kadar zaman oldu

Bir çiçeği sulamadığın

Sevmediğin hiçbir şeyi

Ne kadar zaman oldu?

Her şey ne kadar da boştu…

Gözlerde yaşamışlığın,

Yıpranmışlığın izleri,

Ve biz umutsuzduk

gönülsüzdük gülmeye.

Kaygısız, hesapsız

olabildiğince çocuk

olabildiğince kitapsız..

yalnız..