Gözler sus der mi?

Gözlerinin üstüne çöken ne o pus mu?

Görmek ve duymak istemediğine bir sus mu?

Yoksa hayal meyal yaşadıklarının bir sorgusu mu?

Gerçeklerin aşikar olan bulanıklığı mı?

Netliğinde kaybolan hatta silinen yılların mı?

Gözler her zaman doğruyu söylemez ki,

Gözlere nasıl inanır ki hakikatli insan,

Kah; kor ateş olup yakan,

Kah; buz gibi olup kesen,

Kah; gözün önüne perde gibi inen,

Kah; karşına geçip ahkam kesen,

Bazen seni dörtgözle bekleyen,

Bazen çekip sürmesini de giden,

Bazen içine bakıp hapseden,

Bazen de sende kayıp giden.

Göz gözde bulurmuş büyük aşkını,

Gönül gönülde edermiş tüm sefasını,

Kalp kalbe çektirirmiş cefası,

Hatır bilen ödermiş aşka vefasını,

Sevenin ise sevdiğine imiş intizarı.

Aysel AKSÜMER