Göz açıp kapayıncaya kadar

Hepimiz bu konuda en az bir defa yalan söylemişizdir kendimize ya da çevremizdekilere; “Hiç zamanım yok!” diye. Oysa bütün mesele ya düzensiz/ disiplinsiz yaşamak, ya da doğamızda var olan tembellik...

Oyunun adil olmadığını ben de kabul ediyorum. Kimse size geri dönüş şansı vermiyor. Sürekli ileri akan bir süreç bu. Durduramıyorsunuz, geri saramıyorsunuz, biriktiremiyorsunuz. Her halukarda kayıp gidiyor elinizden. Ama bunlar, bizim zamanı verimli kullanmamıza engel teşkil etmiyor. Esas engel çoğu zaman olduğu gibi yine insanın kendisi, kendimiziz yani. Kahvelerde, kafelerde, internet başında, msn’de, bomboş geyiklerde, saatlerce TV karşısında yakıyoruz altından değerli hazinemiz olan zamanı. Bu boş işlere ayırdığımız zamanın yarısını kendimize ayırsak, inanın verimliliğimiz % 100 artar. Kişisel gelişimimize yatırım yapabiliriz. Yeteneklerimize eğilebiliriz, işimize daha çok zaman ayırabiliriz. Verimliliğimiz arttıkça mutluluğumuz da artar. Çünkü üretkenliği arttıkça; ortaya çıkan eserleri, birikimleri ile manevi haz bulur insanoğlu.

İşin uzmanları zamanı verimli kullanmak için; “hayatınızı mutlaka planlı, programlı yaşayın, ertelemeyin, tembellik yapmayın, gerekeni gerektiği zamanda yapın, size somut olarak artı bir şey katmayan uğraşlarla çok fazla zaman kaybetmeyin, not defteri tutun, ajanda taşıyın…” gibi önerilerde bulunuyorlar.

Şu an kaç yaşındaysanız, dönün arkanızda bıraktığınız onca yıla bir bakın; varlar mı? Göz açıp kapayıncaya kadar geçip gittiler değil mi? Ve siz, kim bilir ne çok zamanınızı harcadınız boş şeylerle. Eğer kıymetini bileseydiniz zamanınızın; kendinize dair, hayatınıza dair, hayata dair ne çok şey yapmış, üretmiş olabilirdiniz…

Artık kendimize de çevremize de yalan söylemekten vazgeçelim; hepimizin, her şeye yetireceğimiz kadar çok zamanımız var. Ve biliyoruz ki verimli kullandığımızda, zaman bize bir dolu güzellik getirebilecek gerçek bir hazinedir.

D. Dara KILINÇ