- Kategori
- Şiir
Gözümün yaşı

Yaşlar, her an ucunda gözlerimin
Misal Fenerbahçe Eskişehir'de
Ali İsmail izleyemiyor diye ağlıyorum.
Katmandu'da deprem, binlerce insan per perişan,
Oraya gidemiyorum hiç olmazsa birinin elinden tutamıyorum.
Mısır ve Suriye'de 3 yılı aşan zulüme,
Kapımın önünde dilenmek zorunda bırakılan Suriyelilere,
Yüzlerce mültecinin Akdeniz'de fareler gibi boğulmaya mahkum edilmesine,
IŞID'in elinde namusları beş paralık edilen Ezidilere,
Utanıyorum.
Özgecan Aslan, ah be güzel kız...
Binlerce kızın aynı kadere terk edilmesine dayanamıyorum
AMA ile başlayan cümlelerle
Acılarını bile yaşamaya izin verilmeyen, Ermenilere,
Her koparılan hayat, daha kötüye götürüyor memleketimi
Doğuda yaşanan acılara, bu inada ağlıyorum.
Çanakkale'de "Ölmeyi emrediyorum" diyen komutanın yüceliğine,
Saygı duyuyorum özgürlük için dökülen kanlara ve ağlıyorum.
Bayrağımı görünce daha çok doluyor gözlerim
Şaşırıyorum bu halime,
Daha çok anıyorum, anlıyorum Babamı,
Yanımda yok, 6 yıl oldu ama hala buna ağlıyorum...
Bilmiyorum, bana ne oluyor...
Gözümün yaşlanmasını hiç istemiyorum...
Suçum varmış gibi hissediyorum, her yaşanan acıda
Elimden bir şey gelmeli...
Ama sadece ağlıyorum...
Başsız kalmış bir memlekette,
Babasız, Atasız
Özgürlük için, mutlu bir yaşam için
Ölmeyi emredecek bir komutanın olmamasına
Yanıyorum...
NEVİN DONAT