Güle güle Tuncay Şanlı.

Bugün (dün) saat 16:37’de cep telefonum çaldı. Telefonumu açtığımda karşısımda bizim Fenerbahçeli Tuncay vardı. “Ahmet ağabey” der ve devam eder. “Ben Premier ligi ekiplerinden Middlesbrough takımına transfer oldum. Türkiye’de ki dostlarıma bir Allah’a ısmarladık demek için seni aradım”.

İşte benim Tuncay Şanlı ile yaptığım telefon görüşmem.

Ben -“Alo, alo”

Tuncay -“Alo, Ahmet ağabey sen misin?”

Ben -“Evet, Tuncay benim. Nasılsın iyi misin”?

Tuncay -“Çok iyiyim, Ahmet ağabey”.

Ben -“Fenerbahçe’yi yüzüncü yılında şampiyon yaptınız. Zor oldu ama bizleri burada kan kusturdunuz anla artık”

Tuncay –“Evet aynen de öyle, ama değdi”

Ben –“Tebrik ederim seni ve takımını”

Tuncay –“Duydun mu ben İngiltere Premier ligi ekiplerinden Middlesbrough takımına transfer oldum. Senin gibi çok sevdiğim dostlarımı arayıp bir Allah’a ısmarladık demek istedim. Ama bazı gazeteciler beni yerden yere vuruyorlarmış. Neymiş hedefi olmayan bir kulübe gidiyor muşum?”

Ben -“İşte ben buna gülerim Tuncaycığım. Sen bir kere aklına takma bu gibi şeylere. Git İngiltere’ye ve futbolunu oyna, ordakilere kendini ispatla olmaz mı? Ben seni buradan takip edeceğim. Maçlarını televizyondan izleyeceğim.”

Tuncay -“Evet, ağabey, dinliyorum seni.”

Ben -“Daha önce senle de ara da sırada konuşurduk bu konuyu. Bu sene göreceksin demiştin bana, Fenerbahçe’yi şampiyon yaptıktan sonra Avrupa’ya gitmek istediğini söylüyordun bana ve ben hiç inanmamıştım bu söylediklerine. Bu kararından dolayı seni kutlarım. Avrupa takımlarında oynayıp futbolunu böylece geliştirebilirsin. Buna inan. Tebrik ederim seni. Bu konuda kimseye taviz vermeden yaptın bu işi. Bir de senin İngiltere'ye ilk gittiğin yıl yani bu sene hedefi olmayan takımlarda oynaman senin açıdan da iyi olacak. Çok iyi düşünmüşsün. Belki hedefi olan takıma gidip oynasaydın orada ilk 11’de pek yer bulamayabilirdin. Hayal kırıklığı olurdu senin için. Şimdi Middlesbrough gibi, hiç hedefi olmayan takımlar da rahat rahat ilk 11’lerde yer bulur ve kendini ispatlarsın. Öyle değil mi Tuncaycığım?”

Tuncay –“Evet aynen de öyle, Ahmet ağabeyciğim.”

Ben –“Senin adına sevindim”

Tuncay –“Teşekkür ederim, inan bana bu konuda tam destek oldun.”

Ben –“Senin orda başarı olmanı hepsinden çok ben istiyorum.”

Tuncay –“Seni mahcup etmeyeceğim, söz veriyorum sana ağabey.”

Ben -“Son 3 gündür İtalya’ya futbolu hakkında İtalyanların nasıl son dünya kupasını kaldırdığını örneklerle açıklayan blog seriler yazdım. Hakikaten Türk futbolu bir değişim yaşıyor. Eskiden böylemi di? Rıdvan’ın senin için Milliyet'te yazdığı yazıyı okudun mu? (1) Rıdvan’a saygı duyarım. Sanki kendisi Avrupa’da hedefi olan takımlar da oynamış ta, seni öylesine acımasızca eleştiriyor. Oğlum sen git futbolunu önce böyle takımlar da oyna, kendini ispatla. Belki bu sene değil, belki de seneye Liverpool’da ya da Chelsea’de o zaman hedefi olan takımlar da ilk 11’de yer bulabilirsin”

Tuncay -”Ağzın bal alsın ağabey.”

Ben –“Seni, orada İnglltere de Priemer lig’de sonsuz başarılar diliyorum. İnşallah başarılı olursun. Dualarım seninle beraber.”

Tuncay –“Sağ ol ağabey, Benim artık kapatmam gerekiyor telefonu. Biliyorsun diğer dostları mı da bir bir arayım. Oradan bir isteyin var mı?”

Ben -“Sağlığını. Sağlıcakla kal, kendine iyi bak. Seni çok seviyoruz”

Tuncay –“Ben de sizleri çok seviyorum, sende kendine iyi bak”

Ben –“Beni aradığın için teşekkür ederim, Çok naziksin. Güle güle git yolun açık olsun”

Tuncay –“Good bye”

Ve telefon kesilir.

Not: Böyle bir telefon görüşmesi olmamıştır. Yalnızca benim hayal ürünümün neticesinde yazılmıştır. Amacım Tuncay’a yapılan haksızlıkları dile getirip ona olan desteğimi bu sayfadan vermekti. Beni okuduğunuz için teşekkür ederim.
(1) http://www.milliyet.com.tr/2007/06/14/spor/ydilmen.html