Gülmek

Bu Pazar günü sizlere içimizi acıtan, ruhumuzu yaralayan, bize yeter artık dedirten, televizyon izlemekten, gazete okumaktan soğutan bir dizi olaylardan bahsetmek istemiyorum. İstemiyorum ama bütün bunlar ülke olarak hepimizi yaralıyor hemde derinden. Ben lise yıllarında okurken edebiyat derslerinde karşılıklı konuşma ve saygılı olma üzerine uygulamalı ders yapardık. Hocalarımız hepsi aynı görüşte değildi ama birbirleriyle saygılı olma uslubunu korurlardı. Topluluğa nasıl hitap edileceğini, saygı çerçevesinin nasıl korunacağın O'nlardan öğrendik Üniversitede hocalarımız bize önce kendimize, sonra karşımızdakine saygı duymamızı öğrettiler. Yetiştiğimiz zaman diliminde bize öğretilenlere bağlı kalma eğilimimizi koruduk ve şu andaki uslubun ülke yararına olmadığını düşünüyoruz. 

Ben bir öğretmen olarak bu yapılanları şuna benzetiyorum. Bir aile düşünün anne ve babası sürekli kavga eden bir çocuk olsun. Evde sürekli gergin bir ortam olsun. Baba ve anne birbirlerini sürekli karalasın. Birşeyler yaptın ya da yapmadın diye birbirlerini suçlasın. Karalama ve suçlamalarla ortamı sürekli gersin. Çoçukların ruh hali nasıl olur sizce. 

Nasıl bir gelecek bekliyor bizi. Ben inanıyorumki ya da inanmak istiyorum ki herkes memleketimizin daha iyi bir geleceği olsun diye uğraşıyor. Ama bunu yolu böylemi olmalı. Yakında tümümüz bütün bu gerçekliklerden çıkıp Pollyanna gibi olmaya başlayacağız. Çünkü bu gerginliğe hiçbir insan dayanamaz. Kendimiz için ruhsal kaçışlar aramaya başlayacağız. 

Ben gülmeyi özledim biliyor musunuz? En çok Şener Şen'e, Ata Demirer'e, Cem Yımaz'a gülerdim ama onlara bile gülemiyorum artık. Hatta görmeyi bile dilemiyorum. 

Gülmek ilaç gibidir oysa. Ağız dolusu, içten gelerek, hiçbirşey düşünmeden, doğal kendini doğaya bırakarak gülmek. Hepimizin ihtiyacı var gülmeye ve geleceğe güvenmeye. 

Çok abartmış olacağım belki gülerek geleceğimizi daha güzel kurarız. Somurtup, surat asarak bir yere varırmıyız, varırız mutlaka ama insanlarının mutsuzluğu pahasına mı? 

Gülelim, güldürelim, gerçek mutluluk budur.....