- Kategori
- Şiir
Gülümser dut yesin, ayva bana kalsın...

Şiiri onbeş yaşımdan bu yana yazıyorum, ekmek parası bile kazanamadım, olsun Gülümser yeter bana....
Gülümser,
İster dut,
İster elma ye,
Armutla ayva,
Kalsın Abbas'a
Zira alışkındır,
Bedavasına hava satmaya....
Gülümser,
Elma dersem çık,
Armut dersem çıkma,
Ayva dersem eğer,
Al da, getir bana …
Derlerse desinler,
Ayvayı yemiş, Abbas…
Sepetler,
Ah o sepetler,
Ah o sepetçiler,
Her geçişimde oradan,
Roman gibi bir güzel,
Selam verir,
Gülümser…
Derlerse desinler,
Güneşte kalmış, Abbas…
Sepet kolunda,
İşlerin yolunda,
“Ben gamlı hazan,
Sense bahar,
Dinle de vazgeç..”
Diye geçiriyorum.
Günleri, ayı,
Demledim gel,
Beraber içelim
Yeşil çayı,
Derlerse desinler,
Yalnız imiş, Abbas…
Kara kara,
Karlı dağlar,
Gülümser görsen,
Bende senden kalan,
İçim kan ağlar…
Gülümserim,
Gelene geçene,
Gülümserim,
Bu nedenle zaten,
Her zaman,
Umutla arsız,
Umutla
Gülümserim,
Bastım da kırılmış,
İğdenin değil,
Abbas’ın dalı,
Yine hülyalarda,
Yine de,
İyimserim..
Derlerse desinler,
Basmış iğde dalına,
Kırılmış Abbas,
Kırılmış aynalar,
Kırık aynalarda,
Asılmış hülyalar,
Silinmiş resimler,
Ağlarken beyazlar,
Karanın mateminde,
Damdan düşmüş,
Gülümser…
Derlerse desinler,
Hem ağlar,
Hem de Gülümser,
Dut ağacı gülümser,
Sepet kolunda,
Gülümser,
Dut toplar,
Gülümser…
Öner SAMANLI
DİPNOT:
Öner SAMANLI’nın
“ 21.Yüzyılın Filden Büyük Aşkı, Abbas ile Gülümser” Şiirler kitabından….