- Kategori
- Şiir
Gülümsüyorum
Hem gülümsemek de bir teşekkür değil midir Tanrım?
Yalancı dünyalara konuk oluyorum bazen
Oturmuyorum şöyle ayaküstü, biraz sohbet
Ayaklarımda şişmişten üstelik
Bir sokak satıcısı kesiyor önümü
Teşekkür ediyorum
Israrcı bir dilenci, var gücüyle istismar ediyor duygularımı
Teşekkür ediyorum
Ardından çay getiren garsona
Teşekkür ediyorum, aldırmıyor…
Göz göze geliyoruz minik bir köpekle
Gülümsüyor ağzı kulaklarında
Yalancıktan değil sevgiyle okşuyorum başını
İğrenmeden
O da öpüyor ellerimden…
Ve teşekkür beklemiyor benden
Şarkı söylüyorlar denizde martılar
Çığlık çığlığa
Arada bir güneş gülümsüyor sonra
Dalgalar vuruyor ayaklarıma
Gülümsüyorum sadece
Teşekkür etmiyorum onlara da
Dilimde, az önce içtiğim kahvenin telvesi
Memnun oluyorum, ne hoş diyorum kendi kendime
Teşekkür beklemeden yapmış olmalı
Bakır bir cezvede ve kısık ateşle
Belki de sevgisini katmıştır içine
Gülümsüyorum görmediğim bir adama
Günah yazılıyor mu bilmiyorum ama
Bugün günlerden Cuma
Yine yoklama kaçağıyım namaz vakti
Fark ediyor mudur acaba Tanrı, namazı ektiğimi
Ben Tanrının suretine gülümsüyorum sonra
Mutlu oluyor mudur Tanrı bu yaptığıma?
Hem gülümsemek de bir teşekkür değil midir Tanrım?
27.03.2015-İstanbul-Büyükçekmece
Abdulkadir Güngör