Gümüş..

Yaşamım boyunca bir çok sevgili varlık doldurdu hayatımı.. Kimi yıllarca benimle yaşadı kimi ise sadece saatlik ya da anlık girdi hayatma. Yinede çok derin izler bıraktılar bende...

Onlara hayatıma renk kattıkları için bu blogu ayırmak istedim...

Değişik tecrübeler yaşadım sevgili hayvancıklarımla ... Kah deliler gibi sevdim, kah kızdım .. çoğunlukla da güldüm yaptıkları maskaralıklara ...Bunları siz hayvansever dostlarımla paylaşmak istiyorum... Eğer sizleri bir parça onların hikayeleri ile gülümsetebilir ya da duygulandırıp hayatın gerçeklerinden uzaklaştırabilirsem ne mutlu bana....

GÜMÜŞ....

Adı gibi gri parlak tüyleri olan yemyeşil gözlü biraz kaprisli bir hanım kediydi kendileri...

Zamanla büyüdü ... Enteresan huyları vardı kediciğimin .... Müzik dinlemeyi severdi.... radyo açtığım zaman hemen radyonun durduğu sehpanın üzerine çıkar radyonun arkasına yerleşirdi..

O yıllarda bende lise öğrencisi idim ve flüt çalıyordum.... Kediciğim ben günlük etütlerime başladığımda bu kez nota sehpamın altında yerini alırdı .. Sanırım o etüt parçalarını evimde zevkle dinleyen yegane bireydi...

Derken kedim hamile kaldı ... Doğum yaklaştıkça uzandığı yerde karnının içindeki hareketlenmeleri, yavruların gezinmesini görür hale gelmiştik... Ağrlaştı o kaprisli şımarık hatunun üzerine bir anne ağırlığı çöktü...

Bir akşam üstü annemle beraber mutfakta yemek hazırlarken kedim acı acı miyavlayarak mutfağa yanımıza geldi... Baktık hayvancağız cidden acı çekiyordu bir yandan miyavlıyor bir yandan acıdan iyicen irileşen yemyeşil gözleri ile yalvarırcasına bize bakıyordu...

Annem; “ Kızım git Gümüş 'ü hazırladığımız yere götür .. her halde birimizi yanında istiyor” dedi...

Ben hemen Gümüş 'ü kucaklayarak haızrladığımız doğum yerine götürdüm .. üstünü sıkı sıkı battaniyelerle örterek onu yerleştirdim.. Hemen battaniyelerin altından kafasını çıkardı... Gözleri gözlerimde miyavlamaya devam etti... ben bir yandan konuşarak onu sakinleştirmeye çalışıyordum, yanına yere oturdum ... çaresizlikle konuşmaya devam ederken .. kızım ona doğru uzanmış ellerimin içine patilerini uzattı. Yavaşça her iki patisinide ellerimin arasına aldım. Onu okşayarak konuşmaya devam ettim... Gümüş ise gözlerime bakarak miyavlamaya devam etti....

İlk yavrusunu gözleri gözlerimde her iki patiside ellerimin içinde dünyaya getirdi...

Doğum sabaha kadar sürmüştü... Ve kızım ilk yavrusunun doğumuyla beraber sabaha kadar diğer yavrularını doğurdu kah onları temizledi.. Sabaha üç yavrusu olmuştu birbirinden güzel üçü bir elime sığacak kadar minik... ve zaman içerisinde o yavruların büyümelerine annelerinin gösterdiği ihtimama şahit oldum, maskaralıklarına , ilk tuvalete çıkışlarına ...

Ancak unutumadığım sahne kedimle paylaşmış olduğum o ilk doğumun büyüsüdür.. elleri ellerimde gözleri gözlerimde ... Ve sanırım hayatımda bir daha böyle bir paylaşımı yaşama şansım da olmayacak ....

İşte sevgili dostlarım minik anım burada sona erdi..

Bu olayı yaşayalı sanırım 17/18 yıl oldu ... Ancak gözlerimi kapattığımda gözlerimin içine acı ve yalvarışla bakan o varlığın görüntüsü asla silinmedi...

sevgilerimle