Gün batımı aşıkları

Başlığım, bu gün bitirip çerçevelettiğim yabozun adı. 500 parçalık bir puzzle. Bitmeyecek sandığım ama şu an karşımda duran güzel bir tablo bence. Tam kendimi dövmeye başlayacaktım ki o gözüme çarptı. Evet, bak güzel bir şey yaptın; dedim içten içe. Evet, o yapboz ben kendim yaptım, tıpkı güzel yaptığım her şeyi tek başıma yaptığım gibi.

Çirkinliklere gelince muhakkak bir ya da birkaç yandaş bulabilirim size. Suçlayacaklarım listesi hazırdır. Fakat inanın güzeli ile çirkini ile “en“ sözcüğünü başına getirebileceğim bir şey anımsamıyorum. Bu da birden çok sıradan hissettirdi bana kendimi. Sıradan olmak iyi midir kötü müdür?

Başlığa bakıp sizi umutlandırdıysam güzel bir yazı adına, bağışlayın. Şu an için elimden gelen sadece güzel bir başlık.