Gün batımında babam

tek bir şey dilemek

hakkım olsaydı

bir gün batımında

babamla oturup

rakı içmeyi dilerdim

feleğe inat

ölüme küfrederek

ana avrat

benim babam

gün batımında

yer sofrası kurdurur

bağdaş kurup oturur

rakı içerdi

rakıyı severdi

ince belli çay bardağı ile

yudum yudum giderdi

arada bir saz çalar

türkü de söylerdi

benim babam

erenlerdendi

sözü sohbeti dinlenir

ekmeği lokması yenirdi

benim babam

içten içe yanardı

beş vakit

namazını da kılardı

bir gün batımında

babamla oturup

rakı içseydim

rakıyı ben koysaydım

ince belliye

suyunu o ayarlasaydı

kararınca

sonra şerefe deseydim

şerefe baba

sağlığına içiyorum

o da

şerefe oğlum deseydi

güneş usulca batsaydı

ve babam

batan günle gitseydi

elinde ince belli ile

bir taş plak dönseydi

borulu gramofonda

“batan gün sana benziyor

Yaralı cana benziyor”

Müzeyyen Senar söyleseydi.

bir gün batımında

babam olsaydı

gün değil

dünya batsaydı